ترمیستور ( به انگلیسی: Thermistor ) یا مقاومت گرمایی، مقاومت حساس به دما است. در واقع، مقاومتش با دما تغییر می کند. [ ۱]
با اندازه گیری مقاومت یک ترمیستور، می توان دمای آنرا تعیین کرد. برای همین، از آن به عنوان سنسور دما استفاده می شود. ترمیستورها اغلب از نیمه رساناهایی با ضریب دمایی بالا ساخته شده اند. از این رو در دما بالا، خراب شده و عمر کوتاهی دارند.
ترمیستور بر اساس نیمه رسانای سازنده آن به دو دسته NTC ( با ضریب دمایی منفی ) و PTC ( با ضریب دمایی مثبت ) تقسیم می شود. ترمیستور PTC نیز خود به دو دسته سیلیستور و تعویضی تقسیم می شود.
سیلیستورها اغلب از سیلیسیم ناخالص ( آلاییده ) ساخته شده، رفتاری شبیه فلز دارد و مقاومت الکتریکی آن با افزایش دما، افزایش می یابد.
در این PTC، ضریب دمایی مقاومت ویژه تا پیش از دمای خاصی ( دمای کوری ) ، منفی است و پس از آن در یک محدوده دمایی، تغییر چشم گیری می کند و به شدت مثبت می شود. در واقع همین تغییر ناگهانیِ ضریب دمایی، باعث کاربرد گسترده ترمیستورهای PTC تعویضی در مدارهای دماپا شده است.
حساسیت ترمیستورهای امروزی چنان بالاست که تغییری به اندازه یک میلیونیم کلوین را می توان به کمک آنها آشکار کرد. بنابراین، از آنها در دستگاه های جدید برای اندازه گیری شدت تابش بسیار ضعیف و به جای پیلهای ترموالکتریک استفاده می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبا اندازه گیری مقاومت یک ترمیستور، می توان دمای آنرا تعیین کرد. برای همین، از آن به عنوان سنسور دما استفاده می شود. ترمیستورها اغلب از نیمه رساناهایی با ضریب دمایی بالا ساخته شده اند. از این رو در دما بالا، خراب شده و عمر کوتاهی دارند.
ترمیستور بر اساس نیمه رسانای سازنده آن به دو دسته NTC ( با ضریب دمایی منفی ) و PTC ( با ضریب دمایی مثبت ) تقسیم می شود. ترمیستور PTC نیز خود به دو دسته سیلیستور و تعویضی تقسیم می شود.
سیلیستورها اغلب از سیلیسیم ناخالص ( آلاییده ) ساخته شده، رفتاری شبیه فلز دارد و مقاومت الکتریکی آن با افزایش دما، افزایش می یابد.
در این PTC، ضریب دمایی مقاومت ویژه تا پیش از دمای خاصی ( دمای کوری ) ، منفی است و پس از آن در یک محدوده دمایی، تغییر چشم گیری می کند و به شدت مثبت می شود. در واقع همین تغییر ناگهانیِ ضریب دمایی، باعث کاربرد گسترده ترمیستورهای PTC تعویضی در مدارهای دماپا شده است.
حساسیت ترمیستورهای امروزی چنان بالاست که تغییری به اندازه یک میلیونیم کلوین را می توان به کمک آنها آشکار کرد. بنابراین، از آنها در دستگاه های جدید برای اندازه گیری شدت تابش بسیار ضعیف و به جای پیلهای ترموالکتریک استفاده می شود.
wiki: ترمیستور