تره بار

تربار ( متضاد خشک بار ) در فارسی افغانستان ترکاری[ ۱] نام عمومی برخی محصولات گیاهی خوراکی و اغلب پختنی است. تره بار انواع سبزی های خوردنی به غیر از میوه است. بیشتر در گفتار روزمره آن را سبزیجات نیز می نامند، گرچه رنگ بسیاری از تره بار، مانند هویج، سبز نیست. سیب زمینی، گوجه فرنگی، کدو، بادمجان و هویج از رایج ترین انواع تره بار است. تره بار اگر محصول مهندسی کشاورزی و نتیجه انتخاب مصنوعی باشد گاه به عنوان تره بار پرورشی، تره بار گلخانه ای و تره بار کشاورزی نامیده می شود. تره باری که چنین نباشد، در سال های اخیر، به تره بار رسمی معروف است.
تره بار به میوه محصولات کشاورزی که در غذا استفاده می شوند و معمولاً به تنهایی بعنوان میوه صرف نمی شوند گفته می شود. برخی از مثال تره بار شامل پیاز، سیب زمینی، گوجه فرنگی، کدو و بادمجان می شود.
در مقابل سبزیجات به ساقه و برگ و ریشه سبز گیاهان خوراکی زراعی گفته می شود، مانند: سبزی خوردن، ریحان، تره، شاهی، پیازچه و از این قبیل.
میوه معمولاً محصولی درختی مانند سیب، پرتقال، توت تر، و غیره است و میتواند محصول بوته مانند توت فرنگی نیز باشد. تفاوت میوه با تره بار و سبزیجات در این است که به تنهایی و بدون هیچ فرآوری پخت یا طریق دیگر میتواند صرف شود.
خشکبار در عوض محصولاتی هستند که در روی درخت یا بعد از برداشت خشک میشوند مانند: گردو ( غیر از گردوی تازه ) ، توت خشک، بادام ( غیر از چغاله بادام ) و غیره

تَره بار
(در تداول عامه: سبزیجات) انواع سبزی های خوردنی، بته هایی که ساقه و ریشۀ آن ها مصرف غذایی دارد، و خوردنی های انبارکردنی ای، چون سیب زمینی، و پیاز که خام یا پخته برای تزیین سفره یا در تهیۀ انواع غذاها مصرف می شوند. تره بار را به صورت های سرخ کرده، تفت داده، بخارپزشده، و آب پز شده در غذاهایی آماده می کنند که در پختنِ آن ها به تره بار نیاز است و برای تزیین سفره و به همراه غذا برای بیشترکردن اشتها به صورت خام مصرف می کنند.