[ویکی شیعه] تشبیه، اصطلاحی کلامی در باره صفات خدا. تشبیه به این معنا است که تفاوتی اساسی بین اوصاف خدا و اوصاف مخلوقات نیست و آن دسته از صفاتی که نیز بر خدا و هم بر مخلوقات او مانند انسان اطلاق می گردند، معنای واحد و مشترکی دارند. در مقابل تشبیه، اصطلاح تعطیل و اثبات بدون تشبیه قرار دارد.
طرفداران نظریه تشبیه صفات معتقدند که تفاوتی اساسی بین اوصاف خدا و اوصاف مخلوقات نیست و آن دسته از صفاتی که هم بر خدا و هم بر مخلوقات او مانند انسان اطلاق می گردند، معنای واحد و مشترکی دارند که در هر دو یکسانند. چون اینان اوصاف خدا را به اوصاف مخلوقات تشبیه می کنند به اهل تشبیه یا مُشَبِّهِه مشهورند. این دسته تا آنجا پیش رفته اند که برای خدا اعضا و جوارح جسمانی مانند دست و پا و سر و گوشت و خون در نظر گرفته اند.
«لا یحِیطُونَ بِهِ عِلْماً» (طه۱۱۰): «آنها به ذات حق تعالی احاطه ندارند.»
طرفداران نظریه تشبیه صفات معتقدند که تفاوتی اساسی بین اوصاف خدا و اوصاف مخلوقات نیست و آن دسته از صفاتی که هم بر خدا و هم بر مخلوقات او مانند انسان اطلاق می گردند، معنای واحد و مشترکی دارند که در هر دو یکسانند. چون اینان اوصاف خدا را به اوصاف مخلوقات تشبیه می کنند به اهل تشبیه یا مُشَبِّهِه مشهورند. این دسته تا آنجا پیش رفته اند که برای خدا اعضا و جوارح جسمانی مانند دست و پا و سر و گوشت و خون در نظر گرفته اند.
«لا یحِیطُونَ بِهِ عِلْماً» (طه۱۱۰): «آنها به ذات حق تعالی احاطه ندارند.»
wikishia: تشبیه_صفات