تشک

/toSak/

مترادف تشک: بستر، خوابگه، رختخواب، زیرانداز، نهالی

معنی انگلیسی:
mattress, futon, seat

لغت نامه دهخدا

تشک. [ ت َ ] ( اِ ) طسق معرب تشک فارسی است و معنی آن وظیفه ای است که بر اصناف زروع نهند بر هر جریبی و آن را به فارسی تشک گویند،یعنی اجرت. ( مفاتیح خوارزمی ). و رجوع به طسق شود.

تشک. [ ت ُ ش َ ] ( اِ ) دوشک و نهالی وبستر و فراش. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به توشک شود.

فرهنگ فارسی

توشک
( اسم ) زیر اندازی که از پشم یا پنبه آکنده است و آنرا روی زمین یا روی تختخواب اندازند و بر آن دراز کشند و بخوابند نهالی بستر .
دوشک نهالی و بستر فراش

فرهنگ معین

فرهنگ عمید

زیرانداز آکنده از پشم یا پنبه که روی تخت خواب یا زمین می اندازند و بر آن می نشینند یا می خوابند، بستر.

گویش مازنی

/teshk/ جوانه - گره درختان & گاو نر جوان که هنوز برای کار شخم زدن آماده نشده باشد & & آدم فرز، پرکار و سحرخیز

واژه نامه بختیاریکا

( تَشَک * ) دانه های چرکی که براثر سوختگی رعد و برق یا بیماری در بدن پیدا شود؛ برای معالجه خون خروس بر آن مالند

دانشنامه عمومی

تُشَک لایهٔ نرم از جنس پشم یا پنبه است که روی زمین یا روی تخت برای راحتی خواب آدمی جای می گیرد به گونه ای که همگی بدن را دربرمی گیرد. داخل تشک ممکن است از موادی مانند: پارچه های سنگین، مو، نی، پنبه، فوم، اسفنج و غیره تشکیل شده باشد. تشک ها به دو مدل تشک طبی و فنری تقسیم می شوند که نمونه فنری آن نیز به دو صورت فنر متصل و فنر منفصل می باشد.
کلمهٔ تشک مشتق شده از واژهٔ مطرح عربی، که به معنی «چیزی انداخته پایین» یا «مکان که در آن چیزی است انداخته پایین» و از این رو «حصیر، کوسن». در طول جنگ های صلیبی اروپایی به تصویب رسید روش عربی از خواب بر مخده بر روی زمین، و واژهٔ مطرح در نهایت به انگلیسی میانه از طریق زبان های عاشقانه فرود. [ ۱]
۱. تشک های طبی: مغزی این نوع تشک ها کلاً از اسفنج می باشد و نسبت به نوع تشک طبی از ریباند و اسفنج به شکل ترکیبی استفاده می گردد که لایهٔ انتهای آن از ریباند ۹۰ درصد ساخته شده است، که با ۱ الی ۲ سانتی متر فرو رفتگی، مناسب برای سالمندان و بیماران ارتوپدی می باشد. یک سری از تشک های طبی، که به تشکهای ارتوپدی معروف هستند با درصد سختی ۱۰۰ درصد، مناسب افرادی که تشک هایشان نبایستی بیشتر از نیم سانتی متر فرو رفتگی داشته باشد عرضه می گردد. [ نیازمند منبع]
۲. تشک های فنری: تشک های فنری به دو صورت فنر متصل و منفصل تولید می گردد[ ۲] ؛ که در ارتفاع های متفاوت و کیفیت های مناسب، برای اکثر افراد استفاده می شود.
تشک های اولیه شامل انواع مواد طبیعی از جمله نی، پر یا موی اسب بود. تشک های مدرن معمولاً شامل مواد مانند لاتکس، ویسکوالاستیک یا سایر فوم های پلی یورتان انعطاف پذیر است. در سال ۱۸۹۹ جیمز مارشال معرفی اولین جداگانه بسته بندی بهار سوراخ تشک سیم پیچ در حال حاضر معمولاً به عنوان کویل مارشال شناخته شده است. تشک نیز ممکن است با هوا یا آب، یا انواع الیاف طبیعی، از جمله در پر شود. الیاف ابریشمی درخت پنبه یا درخت ابریشم به عنوان ماده تشک در جنوب شرقی آسیا، و سخت و زبر در جنوب آسیا است. [ ۳] [ ۴]
عکس تشک
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

مترادف ها

mattress (اسم)
فراش، تشک

panel (اسم)
هیئت، قطعه، تابلو، تشک، قاب عکس، صفحه هیئت، قاب سقف، نقاشی بروی تخته، نقوش حاشیه دار کتاب، اعضای هیئت منصفه، قطعه مستطیلی شکل، عرق گیر

pad (اسم)
پشتی، چنبره، جاده، چنگ، لایی، لایه، تشک، دفترچه یادداشت، دزد پیاده، اسب راهوار، صدای پا، هر چیز نرم، اب خشک کن، مرکب خشک کن

فارسی به عربی

لجنة , مفرش

پیشنهاد کاربران

نحالین، زیرانداز
teshk/یا / tesk kelh/ به گاور نر جوان یا گوساله نر تشک با کسره در حرف ( ت ) گفته می شود - در مقایل آن به گوساله ماده جوان talem/تلم با فتح ( ت ) گفته می شود
تشک به زبان سنگسری
نّلی neli
تُشَک
واژه ای ایرانی - تورانی ( تورَکی / تُرکی ) است و همریشه با :
دَشت : سرزمین پهن و گسترده
تَشت/ طَشت = زَرف ( ظَرف ) پهن و کم ژرف
به پارسی می توان به سورش های :
دَشَک ، تَشَک هم به کار بُرد.
...
[مشاهده متن کامل]

پسوند - اَک در زمان های دیرینه نامساز بوده ولی در پارسی نو به مینش کوچکی می آید :
پسرک ، پوشَک ، کودَک ، کوچَک، . . .

ترکی از فعله دوشه مک d�şemek به معنی پهن کردن و گستراندن
تشکتشک
رجوع به دوشک در دهخدا
تشک تغییر شکل یافته دوشک ترکی که دوشنک یعنی فرش و بسر و زیر انداز به تورکی
واژه ( تُشَک یا دُشَک ) واژه ای ایرانی است که از دو تکواژه ( دوش/توش/توز ) به همراه پسوند ( اگ /اک ) در زبان پهلوی - پارسی میانه ساخته شده است:
1 - واژه ( توز ) در زبان پهلوی به چمِ ( پوست، پوسته ) بوده است ( از کارواژه توختَن/دوختن ) .
...
[مشاهده متن کامل]

نکته:واژه ( دوغ ) در زبان اوستایی به چمِ ( دوختن ) با واژگانِ ( دوشیدن، دوشیتَن، دوختن ) در زبان پهلوی - پارسی میانه، هممعنا و از یک ریشه می باشند. ( دوش ) از کارواژه ( دوغ/دوشیدن ) گرفته شده است. ( ن. ک. تاربرگِ واژه ( دوختن ) بخشِ پیشنهادها ) .
2 - پسوندِ ( اگ یا اک ) در زبان پهلوی.
چنانکه در رویه هایِ 83 و 147 از نبیگِ ( فرهنگنامه کوچک پهلوی ) نوشته یِ ( دیوید مک کنزی ) آمده است:

تشکتشک
تشک در زبان لری به معنی نور یا پرتو میباشد مثلا تشک هور یا تشک افتاو یعنی نور خورشید یا پرتو خورشید.
تُشَک/توشک/دُشک/دوشک: به معنای" زیرانداز رختخواب ". اصل این واژه ترکی است و در فارسی آن را به این چهار صورت می نویسند ولی امروزه تُشَک رایج تر از بقیه است.
( غلط ننویسیم ، ابوالحسن نجفی ، چاپ نهم ۱۳۷۸ ص ۱۰۶. )
تِشک در زبان مازندرانی یعنی گاو نر .
تشک با کسره ت به معنی خورشید است در زبان ما
تِشک در گویش اردکان فارس به معنی خورشید است
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١٢)

بپرس