تعبیر از ماضی به لفظ مستقبل

[ویکی فقه] ذکر صیغه مستقبل و اراده معنای ماضی ؛ از مصادیق مجاز لغوی را تعبیر از ماضی به لفظ مستقبل گویند.
آوردن لفظ مستقبل و اراده ماضی، از موارد مجاز لغوی به شمار می آید؛ مانند:۱. (اتامرون الناس بالبر وتنسون انفسکم وانتم تتلون الکتاب افلا تعقلون). «تامرون» به معنای «امرتم» و «تنسون» به معنای «نسیتم» است.۲. (واتبعوا ما تتلوا الشیاطین علی ملک سلیمان...) که «تتلوا» یعنی «تلت».آوردن این گونه تعابیر، به معنای دوام و استمرار است.