تعزیه خوان. [ ت َ ی َ / ی ِخوا / خا ] ( نف مرکب ) هر یک از عده ای که بعض مصائب اهل البیت علیهم السلام را مصور کند. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). خواننده تعزیه. و رجوع به تعزیه شود.
فرهنگ فارسی
( صفت ) کسی که در تعزیه وظیفه ای را ایفا کند و اشعار مخصوص را خواند .
فرهنگ معین
( ~. خا ) (ص فا. ) کسی که در تعزیه وظیفه ای را ایفا کند و اشعار مخصوص را خواند.
