تفنگ خوردن

لغت نامه دهخدا

تفنگ خوردن. [ ت ُ ف َ خوَرْ / خُر دَ ] ( مص مرکب ) تیر خوردن. گلوله خوردن. فرود آمدن گلوله تفنگ بر بدن :
به اشتهای غرض پسندان
زیان ندارد تفنگ خوردن.

بیدل ( از آنندراج ).

ز توپ آید سلامی هر مقامش
خورد یا رب تفنگی بر سلامش.

محمد سعید اشرف ( ایضاً )

تیر خوردن

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید