[ویکی فقه] تفکیک گروی در دین، بدین معناست که اعتقاد و ایمان از عمل جدا است و می توان با اظهار قول به ایمان، از لوازم عملی آن معاف بود و اهل ایمان و قبله به شمار آمد. مگر اینکه صریحاً به خدا و رسول او و دینی که این پیامبر آورده است کفر بورزد. این دیدگاه تصورات ناروای معرفتی عظیمی را بوجود خواهد آورد که هر یک از آنان به تنهایی برای نابودی بخشی از بنیادهای دین در ذهن مردم یا ایجاد بخشی غیردینی در دین ورزی آنان کافی و وافی است.
در این مقالات تلاش ما بر این امر معطوف است که نحوه دین ورزی بیان شود و نشان داده شود که آیا آنچه توده مردم به نام دین انجام می دهند، ارتباط وثیق و جامعی با حقیقت آموزه های دینی دارد و تا چه اندازه برآیند فکر خود آنان یا حوزه های غیردینی و ورود ما خارج عن الدین فی الدین است؟ارکان دین ورزی عوام و نقد اولین رکن آن یعنی «تفکیک گروی» در دین، پرچم دار این نحوه تلقی از دین، همان گروه مرجئه است که اعتقاد داشتند ایمان از عمل جدا است و می توان با اظهار قول به ایمان، از لوازم عملی آن معاف بود و بااین حال باز هم اهل ایمان و قبله به شمار آمد. در سایه این تفکر بسیاری از مردم می پندارند که هرگاه کسی شهادتین را بر زبان آورد، در تمام عمر در دایره مربوط به این شهادت (ایمان) باقی می ماند و هرچه بگوید و خرکاری انجام دهد، بازهم از این دایره خارج نمی شود؛ مگر اینکه صریحاً به خدا و رسول او و دینی که این پیامبر آورده است کفر بورزد.بدین ترتیب بزرگ ترین شکاف معرفتی دین ورزی عوام، رخ می نماید؛ به طوری که می توان سایر آفات و آسیب های مندرج در دین داری آنان را ناشی از این شکاف یا مترتب بر آن دانست؛ چنان که تصورات ناروای معرفتی عظیمی را می توان در این وادی گنجاند که هر یک از آنان به تنهایی برای نابودی بخشی از بنیادهای دین در ذهن مردم یا ایجاد بخشی غیردینی در دین ورزی آنان کافی و وافی است.
نمونه های تفکیک گروی
نمونه هایی از تفکیک گروی در دین ورزی عوام عبارت است از: ۱- تفکیک عقیده از شریعت؛ ۲- تفکیک ایمان از عمل؛ ۳- تفکیک دین از دنیا.
آثار تفکیک گروی
ازجمله آثار مندرج بر تفکیک گروی در دین می توان به موارد ذیل اشاره کرد: ۱. شریعت گریزی؛ ۲. سکولاریزاسیون؛ ۳. بنیادگرایی؛ ۴. زهدگرایی افراطی.
← شریعت گریزی
...
در این مقالات تلاش ما بر این امر معطوف است که نحوه دین ورزی بیان شود و نشان داده شود که آیا آنچه توده مردم به نام دین انجام می دهند، ارتباط وثیق و جامعی با حقیقت آموزه های دینی دارد و تا چه اندازه برآیند فکر خود آنان یا حوزه های غیردینی و ورود ما خارج عن الدین فی الدین است؟ارکان دین ورزی عوام و نقد اولین رکن آن یعنی «تفکیک گروی» در دین، پرچم دار این نحوه تلقی از دین، همان گروه مرجئه است که اعتقاد داشتند ایمان از عمل جدا است و می توان با اظهار قول به ایمان، از لوازم عملی آن معاف بود و بااین حال باز هم اهل ایمان و قبله به شمار آمد. در سایه این تفکر بسیاری از مردم می پندارند که هرگاه کسی شهادتین را بر زبان آورد، در تمام عمر در دایره مربوط به این شهادت (ایمان) باقی می ماند و هرچه بگوید و خرکاری انجام دهد، بازهم از این دایره خارج نمی شود؛ مگر اینکه صریحاً به خدا و رسول او و دینی که این پیامبر آورده است کفر بورزد.بدین ترتیب بزرگ ترین شکاف معرفتی دین ورزی عوام، رخ می نماید؛ به طوری که می توان سایر آفات و آسیب های مندرج در دین داری آنان را ناشی از این شکاف یا مترتب بر آن دانست؛ چنان که تصورات ناروای معرفتی عظیمی را می توان در این وادی گنجاند که هر یک از آنان به تنهایی برای نابودی بخشی از بنیادهای دین در ذهن مردم یا ایجاد بخشی غیردینی در دین ورزی آنان کافی و وافی است.
نمونه های تفکیک گروی
نمونه هایی از تفکیک گروی در دین ورزی عوام عبارت است از: ۱- تفکیک عقیده از شریعت؛ ۲- تفکیک ایمان از عمل؛ ۳- تفکیک دین از دنیا.
آثار تفکیک گروی
ازجمله آثار مندرج بر تفکیک گروی در دین می توان به موارد ذیل اشاره کرد: ۱. شریعت گریزی؛ ۲. سکولاریزاسیون؛ ۳. بنیادگرایی؛ ۴. زهدگرایی افراطی.
← شریعت گریزی
...
wikifeqh: تفکیک گروی_در_دین