تقهر

[ویکی الکتاب] معنی لَا تَقْهَرْ: خوار و تحقیر مکن (کلمه قهر به معنای غلبه کردن بر کسی است ، اما نه تنها غلبه کردن ، بلکه غلبه توأم با خوار کردن او ، و لذا قهر هم به معنی غلبه کردن می آید و هم به معنی خوار کردن)
ریشه کلمه:
قهر (۱۰ بار)

«تَقْهَرْ» از مادّه «قهر» به گفته «راغب» در «مفردات» به معنای «غلبه توأم با تحقیر» است، ولی در هر یک از این دو معنا نیز جداگانه استعمال می شود، و مناسب در اینجا همان «تحقیر» است.
غلبه و ذلیل کردن و در هر یک به کار رود (راغب) . یتیم را ذلیل و بیچاره مکن (و آن به واسطه از بین بردن مال اوست) و آن تقریباً مرادف با ظلم است. قهر به معنی غلبه توأم است با توانائی مثل . یعنی: ما بالا دست آنهائیم ما به آنها چیره‏ایم ظاهراً «قاهِرُونَ» خبر بعد از خبر است. چنانکه در آیه . «فَوْقَ» خبر بعد از خبر است یعنی: او غالب و بالا دست بندگانش می‏باشد.