تقویب

لغت نامه دهخدا

تقویب. [ ت َ ] ( ع مص ) زمین کندن. || از بیخ برکندن. || نشان کردن بر زمین. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس