تلسکوپ بازتابی

یک تلسکوپ بازتابی نوعی از تلسکوپ است که با داشتن یک یا چند آینه خمیده به عنوان شیئی، نور را متمرکز و و در کانون خود تصویر حقیقی تولید می کند. این نوع تلسکوپ در سدهٔ هفدهم به عنوان جایگزینی بر تلسکوپ شکستی اختراع شد. تلسکوپ های شکستی به خاطر داشتن ابیراهی رنگی مشکلات زیادی به وجود می آوردند. اگرچه تلسکوپ بازتابی ابیراهی های دیگری دارد، اما این اجازه را می دهد که تلسکوپ هایی با قطر شیئی بالا ساخته شوند ( در تلسکوپ انعکاسی عدسی شیئی وجود ندارد ) . تقریباً تمام تلکسوپ های بزرگ در اخترشناسی از نوع انعکاسی هستند و تلسکوپ های انعکاسی نیز انواع زیادی دارند. نام دیگر آن تلسکوپ نیوتونی است و مخترع آن آیزاک نیوتن بود

تِلِسْکوپ بازتابی (reflecting telescope)
در اخترشناسی، تلسکوپی که در آن نور به کمک آینه ای کاو (مقعر) گرد آوری، و کانونی می شود. تلسکوپ کاسِگْرِن و تلسکوپ نیوتونی نمونه هایی از تلسکوپ بازتابی اند.