تمدن داشتن. [ ت َ م َدْ دُ ت َ ] ( مص مرکب ) دارای تربیت بودن. ( ناظم الاطباء ). شهرنشین بودن و در مرحله کامل تربیت اجتماعی قرار داشتن. خلاف بربریت.
