تمر هندی

/tamrehendi/

معنی انگلیسی:
tamarind

لغت نامه دهخدا

تمر هندی. [ ت َ رِ هَِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) درختی است بزرگ که درهند شرقی و افریقا روید و از بر آن قرصهایی سازند که در مداوا بکار برند. ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ). درختی است از محصولات منطقه محترقه و ممالکی که تا به 30 درجه عرض شمالی واقع شده اند و این میوه بشکل غلافی است سیاهرنگ و مسطح و منحنی مانند شمشیر و طول آن 11 تا 13 سانتی متر و در جوف وی 3 یا 4 هسته مربعالاضلاع سرخ رنگ و گوشت این غلاف زرد رنگ و ترش و مایل به شیرینی و سه بند لیفی از میان این گوشت عبور می نماید و این میوه را به فارسی انبله و حمزه و خبجه نیزگویند. ( ناظم الاطباء ). خرمای هندی. ( ذخیره خوارزمشاهی ). درختی است زیبا که بومی هندوستان است و در کرانه های دریای عمان نیز موجود می باشد. ( جنگل شناسی کریم ساعی ج 2 ص 288 ). درختی است از تیره پروانه واران ، از دسته ارغوانها که تنها گونه نوع خود می باشد و آن درختی است عظیم و مرتفع که بلندی آن تا 25 گز رسد. برگهایش مرکب و متناوب و هر برگ 20 تا 40 برگچه دارد گلهایش زرد یا سفید و یا صورتی است. امله. املی. انبله. خبجه. خرمای هندی. خرمای گجراتی. ( از فرهنگ فارسی معین ). بار درختی است در غلافی بقدر شبری و دانه ها به شکل باقلای کوچکی. و درخت او مثل درخت انار و برگش مثل برگ صنوبر و طعم ما فی الغلاف ترش. و سرخ تیره در سیم سرد و در دوم خشک ومسکن غثیان صفراوی و ملین طبع و مسهل صفرا و اخلاط محرقه و در حموضات مسهلی سوای او نیست و مطفی هیجان خون و جهت خفقان حار و حکه و جرب و قلاع و عطش و تبهای حاره و تبهای غشیه و کرب و تفریح محرورین بی عدیل و اکثار او مورث سحج و سعال و مضر سپرز و مولد سده و مصلحش کتیرا و خشخاش و بنفشه و لعاب بهدانه و عناب و قدر شربتش از هفت مثقال تا سی مثقال و بدلش آلوی سیاه و در غیر اسهال زرشک و دانه او در سیم خشک و قابض و مغز او جهت امساک منی مجرب و ضماد او جهت خلع عضوو وثی و تقویت سستی عضل. و با پیه و امثال آن جهت نضج و گشودن دمل آزموده و تضمید مطبوخ او مسکن اورام و دردهای حاره است. ( تحفه حکیم مؤمن ) :
دست در آش ترش زن که به غایت خوبست
تمر هندی و سماقست و دگر آش انار.
بسحاق اطعمه.
رجوع به بحر الجواهر و ترجمه صیدنه و فهرست مخزن الادویه و اختیارات بدیعی و ترجمه ضریر انطاکی و گیاه شناسی گل گلاب ص 224 شود.

فرهنگ فارسی

درختی است بزرگ که در هند شرقی و افریقا روید و از بر آن قرصهایی سازند که در مدار بکار برند . درختی است ار محصولات منطقه مخترقه و ممالکی که تا به ۳٠ درجه عرض شمالی واقع شده اند و این میوه بشکل غلافی است سیاهرنگ و مسطح و منحنی مانند شمشیر و طول آن ۱۱ تا ۱۳ سانتی متر و در جوف وی ۳ یا ۴ هسته مربع الاضلاع سرخ رنگ و گوشت این غلاف زردرنگ و ترش و مایل به شیرینی و سه بند لیفی از میان این گوشت عبور می نماید و این میوه را به فارسی حمزه و خبجه نیز گویند . خرمای هندی .

فرهنگستان زبان و ادب

{Tamarindus} [گیاهان دارویی] سرده ای از باقلائیان شامل یک گونه با تنۀ قطور که ممکن است تا 5/7 متر هم برسد؛ دارای پوستۀ ساقۀ زبر و خاکستری تیره و با برگ های متقابل و مرکب با 10 تا 20 جفت برگچۀ مستطیلی و گل های زرد و قرمز نر و ماده در گل آذین خوشه ای کوچک و میوه ها...

دانشنامه عمومی

تمر هندی[ ۱] ( به عربی: تمر هندی، به معنای خرمای هندی ) ( نام علمی: Tamarindus indica ) درختی گرمسیری از تیرهٔ پروانه داران و زیرخانوادهٔ ارغوانیان است.
خاستگاه این گیاه مناطق استوایی قارهٔ آفریقا است. میوهٔ این درخت به شکل لوبیایی درشت و قهوه ای و ترش مزه و سرشار از قند است.
تمر هندی در میان ساکنان ماداگاسکار درختی مقدس و پادشاه درختان تلقی می شود.
خاستگاه تمر هندی مناطق استوایی قارهٔ آفریقا است و امروزه نیز این گیاه در کشورهای سودان، کامرون، نیجریه و تانزانیا و بلوچستان ایران به صورت خودرو می روید. [ نیازمند منبع] تمر هندی صدها سال پیش از طریق کشتی به شبه جزیرهٔ هند نیز منتقل شد و در آن جا پرورش یافت. پس از آن، این گیاه در سراسر مناطق گرمسیری آفریقا و آسیای شرقی، از جمله تایوان و حتی برخی نواحی چین پخش شد.
این گیاه برای نخستین بار در هند، توسط گیاه شناسان اروپایی با نام Tamarindus indica توصیف گشت. ریشهٔ این واژه از نام عربی این میوه گرفته شده و به معنای خرمای هندی می باشد.
در قرن شانزدهم تمر هندی توسط استعمارگران اسپانیایی و پرتغالی به آمریکای لاتین نیز صادر شد و در کشورهایی چون مکزیک، هندوراس و گواتمالا پرورش یافت. امروزه این گیاه بخش مهمی از رژیم غذایی ساکنان این مناطق را تشکیل می دهد.
درخت تمر هندی بین ۱۰ تا ۲۰ متر طول دارد. رشد این گیاه کُند، ولی عمر آن بسیار طولانی است. تمر هندی در خاک های رسی، ماسه ای، ابلیزی و اسیدی به خوبی رشد می کند. این درخت مخصوص مناطق حاره بوده و به سرما حساس است، اما مقاومت بالایی دربرابر خشکی و باد دارد.
برگ های این درخت همیشه سبز و به رنگ سبز روشن هستند. برگ ها مرکب بوده به صورت فراهم قرار گرفته اند.
تمر هندی در اواخر ماه اردیبهشت گلهایی دارای ۵ گل برگ و زردرنگ با خطوط نارنجی یا قرمز می دهد. در ماه مهر این درخت میوه هایی به شکل لوبیا می دهد. هر میوه دارای بین ۱ تا ۱۲ هسته است که توسط گوشتی ترش مزه، خمیرمانند و رشته و فیبردار احاطه شده است. میوه ها پوستی قهوه ای رنگ و سخت دارند و می توانند تا ۱۵ سانتی متر طول داشته باشند. هر درخت بالغ می تواند سالیانه تا ۱۷۵ کیلوگرم میوه دهد.
تمر هندی های شبه جزیرهٔ هند میوه هایی بزرگ تر با ۶ تا ۱۲ هسته می دهند، در حالی که تمر هندی های آفریقایی و مناطق آمریکای جنوبی بین ۱ تا ۶ هسته دارند. این هسته ها قهوه ای رنگ، پهن و صاف هستند و در بعضی از مناطق چون چین و جاوه مورد استفادهٔ کودکان برای بازی های چون چکرز چینی قرار می گیرد.
عکس تمر هندیعکس تمر هندیعکس تمر هندیعکس تمر هندیعکس تمر هندیعکس تمر هندی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

تَمْرِ هِنْدی (tamarind)
تَمْرِ هِنْدی
تَمْرِ هِنْدی
تَمْرِ هِنْدی
درختی همیشه سبز، از مناطق گرمسیری برّ قدیم، با نام علمی Tamarindus indica، از تیرۀ لوبیاسانان (بقولات). این درخت برگ هایی پنجه ای دارد و برگچه ها در هر دو سمت ساقه می رویند. گل های این گیاه به رنگ زرد مایل به قرمز است که بعداً به نیام تبدیل می شوند. بافت گوشتی و ترش اطراف دانۀ آن در پزشکی کاربرد دارد و به منزلۀ طعم دهنده نیز مصرف می شود. منشأ تمرهندی آسیا و افریقای حاره است و در جنوب ایران نیز کشت می شود.

پیشنهاد کاربران

تمر هندی : Tamarind
تمبر : Postage stamp
تمر هندی ( به عربی: تمر هندی، به معنای خرمای هندی ) ( نام علمی: Tamarindus indica ) درختی گرمسیری از تیرهٔ پروانه داران و زیرخانوادهٔ ارغوانیان است.
...
[مشاهده متن کامل]

خاستگاه این گیاه مناطق استوایی قارهٔ آفریقا است. میوهٔ این درخت به شکل لوبیایی درشت و قهوه ای و ترش مزه و سرشار از قند است.
تمر هندی در میان ساکنین ماداگاسکار درختی مقدس و پادشاه درختان تلقی می شود.
خاستگاه
خاستگاه تمر هندی مناطق استوایی قارهٔ آفریقا است و امروزه نیز این گیاه در کشورهای سودان، کامرون، نیجریه و تانزانیا و بلوچستان ایران به صورت خودرو می روید. تمر هندی صدها سال پیش از طریق کشتی به شبه جزیرهٔ هند نیز منتقل شد و در آن جا پرورش یافت. پس از آن، این گیاه در سراسر مناطق گرمسیری آفریقا و آسیای شرقی، از جمله تایوان و حتی برخی نواحی چین پخش شد.
این گیاه برای نخستین بار در هند، توسط گیاه شناسان اروپایی با نام Tamarindus indica توصیف گشت. ریشهٔ این واژه از نام عربی این میوه گرفته شده و به معنای خرمای هندی می باشد.
در قرن شانزدهم تمر هندی توسط استعمارگران اسپانیایی و پرتغالی به آمریکای لاتین نیز صادر شد و در کشورهایی چون مکزیک، هندوراس و گواتمالا پرورش یافت. امروزه این گیاه بخش مهمی از رژیم غذایی ساکنین این مناطق را تشکیل می دهد.
مشخصات
درخت تمر هندی بین ۱۰ تا ۲۰ متر طول دارد. رشد این گیاه کُند، ولی عمر آن بسیار طولانی است. تمر هندی در خاک های رسی، ماسه ای، ابلیزی و اسیدی به خوبی رشد می کند. این درخت مخصوص مناطق حاره بوده و به سرما حساس است، اما مقاومت بالایی دربرابر خشکی و باد دارد.
برگ های این درخت همیشه سبز و به رنگ سبز روشن هستند. برگ ها مرکب بوده به صورت فراهم قرار گرفته اند.
Tamarind
Leguminous tree bearing edible fruit
Tamarind ( Tamarindus indica ) is a leguminous tree bearing edible fruit that is probably indigenous to tropical Africa. The genus Tamarindus is monotypic, meaning that it contains only this species. It belongs to the family Fabaceae

سیا

بپرس