تهمت الوده

لغت نامه دهخدا

( تهمت آلوده ) تهمت آلوده. [ ت ُ م َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) متهم. تهمت آلود :
چهره و رنگ و رخ و عادت آبا سپرند
تهمت آلوده نگردند به دیگر نسبی.

منوچهری.

رجوع به تهمت و تهمت آلود شود.

( تهمت آلوده ) متهم تهمت آلود

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید