توتن

/tuton/

معنی انگلیسی:
teuton

لغت نامه دهخدا

توتن. [ ت ُ ت ُ ] ( ترکی ، اِ ) تنباکوی چپق و سیگار. ( ناظم الاطباء ). رجوع به توتون شود.

توتن. [ ت ُ ت ُ ] ( اِخ ) قومی از ژرمانی قدیم. آنان با سیمبرها به گُل حمله بردند و توسط ماریوس ، در اکس - آن - پروانس بسال 102 ق.م. مغلوب و پراکنده شدند. ( فرهنگ فارسی معین ). منشاء این قوم آشکار نیست ، شاید از اقوام آسیائی باشند که دو قرن ق.م. در کنار دریای بالتیک سکونت کردند و با سیمبرها ابتدا گُل و سپس ایتالیا را اشغال کردند. در قرن سوم ق.م. پیته آس وجود آنان را در اطراف امبر اطلاع می دهد. در سال 113 ق.م. با سیمبرها برخورد کردند... و در سال 102 ق.م. در حوالی اکس و... بوسیله ماریوس مغلوب و سپس متواری شدند و فقط نامی از آنان باقی مانده است. توچ ( = دوچ ) که نژاد ژرمن را بدان نامند . ( از لاروس قرن بیستم ).

فرهنگ فارسی

قومی از ژرمانی قدیم آنان با سیمبرها به گل حمله بردند و توسط ماریوس دراکس - آن - پروانس بسال ۱٠۲ ق م . مغلوب و پراکنده شدند .
قومی از ژرمانی قدیم .

پیشنهاد کاربران

بپرس