توحید شهودی. [ ت َ / تُو دِ ش ُ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) توحید عیانی. آنست که عبد کامل تمام افعال و اشیاء را در افعال حق فانی یابد و در هیچ مرتبت و هیچ شیئی را غیر حق فاعل نبیند و غیر او مؤثر نشناسد... و توحید شهودی توحید خواص است. ( از فرهنگ علوم عقلی ). رجوع به توحید و دیگر ترکیبهای آن شود.
فرهنگ فارسی
آنست که عبد کامل تمام افعال و اشیائ را در افعال حق فانی یابد و در هیچ مرتبت و هیچ شیئی را غیر حق فاعل نبیند و غیر او موثر نشناسد .
