توپخانه

/tupxAne/

معنی انگلیسی:
artillery, ordnance

لغت نامه دهخدا

توپخانه. [ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) آن قسمت از اداره لشکری که سلاحشان توپ است. ( ناظم الاطباء ). اداره توپهای نظام. اداره توپها و توپچیان. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). || جایی که توپها را در آن می گذارند. ( ناظم الاطباء ). قرارگاه توپها. محل تمرکز و نگهداری توپها. محل استقرار توپها در میدان جنگ.

توپخانه. [ ن َ / ن ِ ] ( اِخ )نام میدانی در طهران. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - محل حفاظت توپها . ۲ - واحدی در نظام که وظیف. آن تیر اندازی با توپ است .
نام میدانی در طهران میدان سپه فعلی در تهران ٠

فرهنگ معین

(نِ ) [ تر - فا. ] (اِمر. ) ۱ - محل حفاظت توپ ها. ۲ - واحدی در نظام که وظیفة آن تیراندازی با توپ است .

فرهنگ عمید

۱. محلّ نگه داشتن توپ ها.
۲. آن قسمت از لشکر که کار آن ها تیراندازی با توپ است: هنگ توپخانه.

دانشنامه عمومی

توپخانه یگانی در آرایش های نظامی است که مأموریت انهدام مواضع، ادوات یا نیروی های پیاده دشمن را جهت پشتیبانی نیروهای خودی بر عهده دارد. این یگان نقش آتش پشتیبان را ایفا می کند.
علت پیدایش توپخانه در اصل برای این مهم بوده که بتوان به استحکامات نیروهای دشمن آسیب وارد ساخت. پیدایش توپخانه مربوط به تاریخ باستان بوده است؛ زمانی که اسکندر مقدونی در حال تصرف سرزمینهای شرق یونان بود؛ ولی اولین استفاده گسترده و سازماندهی شده از توپخانه را می توان متعلق به استفاده لژیونرهای رومی در زمان های پس از میلاد دانست. در گذشته توپهای توپخانه توسط اسب ها جابجا می شد، ولی امروزه توپخانه ها به دو گروه توپخانه های خودکششی که از شاسی یک وسیله نقلیه دارای موتور احتراق داخلی برخوردارند و توپخانه کششی که با استفاده از وسائل نقلیه دیگر ( مثل کامیون ) جابجا می شوند، تقسیم می شوند.
توپخانه ها با اختلاف بسیار مرگبارترین و مؤثرترین سلاح های جنگ های زمینی بوده اند. در جنگ های ناپلئون و دو جنگ جهانی اول و دوم بیشتر کشتگان جنگ از آتش توپخانه بودند. [ نیازمند منبع]
توپخانه ها را می توان به شکل های مختلفی تقسیم بندی کرد. یکی از این تقسیم بندی بر اساس نوع سلاح و مهمات مورد استفاده در توپخانه است:
• توپخانه صحرایی: توپ های جنگی ثابت یا متحرکی که برای حمایت نیروهای زمینی در صحنه نبرد در میدان های باز استفاده می شوند و خود به چند دسته تقسیم می شود:
• توپ های کوهستانی: توپ های سبکی که می توان آن ها را در مناطق صعب العبور حرکت داد.
• توپ های صحرایی: توپ هایی که قادر به آتش دوربرد در خط مستقیم هستند و از لوله های بلندی برخوردارند.
• هویتزرها: توپ هایی که توانایی شلیک در زاویه های کمانی را دارند. از لوله کوتاهتری استفاده می کنند و معمولاً برای آتش غیرمستقیم به کار می روند
• توپ هویتزر: ویژگی های توپ های صحرایی و هویتزرها در آن ها ترکیب شده و هم توانایی آتش دوربرد و هم شلیک با خط سیر کمانی مرتفع را دارند.
• توپ های ضدتانک: توپ هایی معمولاً سبک با قدرت تحرک بالا که برای حمله به تانک ها طراحی شده اند.
• خمپاره: سلاح هایی سرپر با لوله بسیار کوتاه و خط سیر کمانی.
• توپ های ضدهوایی: توپ هایی که برای شلیک به هواگردها از روی زمین طراحی شده اند. برخی از توپ ها هم قابلیت استفاده ضدهوایی و هم استفاده صحرایی و ضدتانک دارند.
عکس توپخانهعکس توپخانهعکس توپخانه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

توپخانه (artillery)
اصطلاحی مشترک برای سلاح های آتشین نظامی بسیار سنگین و دشوار برای حمل ونقل. توپخانه را بر روی وسایل چرخ دار، خودرو، کشتی یا هواپیما می توان نصب کرد.

مترادف ها

ordnance (اسم)
مهمات، ساز و برگ، توپخانه، توپ

gunnery (اسم)
تیر اندازی، توپخانه، علم توپخانه

artillery (اسم)
توپخانه

فارسی به عربی

مدفعیة

پیشنهاد کاربران

توپخانه ؛ آن قسمت از اداره لشکری که سلاحشان توپ است. ( ناظم الاطباء ) . قسمتی از لشکر که با توپ مسلح میباشند.
- || جایی که توپ ها را در آنجا میگذارند. ( ناظم الاطباء ) .
- || ( اِخ ) میدانی است در تهران. رجوع به توپخانه شود.
توپخانه ( Gunnery ) [اصطلاح دریانوردی]
آتش بار

بپرس