توکل بر خدا

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] توکّل در دو معنا به کار رفته است:۱. واگذار کردن کارها به خداوند متعال.۲. وکیل شدن از سوی دیگری.از این عنوان به مناسبت در باب امر به معروف و نهی از منکر و کفّارات سخن رفته است.
توکّل به معنای نخست عبارت است از اینکه بنده در پرتو اطمینان به حسن تدبیر خداوند و راضی شدن به قضا و قدر الهی، امور خود را به او واگذار و تنها بر او تکیه کند و به جز او امید نداشته باشد و از غیر او نهراسد.
توکل در آیات و روایات
توکّل بر خدا در آیات و روایات از صفات مؤمنان شمرده و ثمرۀ یقین دانسته شده و بر تخلّق به آن تأکید و سفارش شده است.
توکل از مکارم اخلاق و مظاهر معروف
توکّل از مکارم اخلاق و مظاهر معروف (مقابل منکر) است که بدان توصیه شده و براساس برخی روایات، کفّارۀ فال بد است و اثر سوء آن را از بین می برد.

پیشنهاد کاربران

توکل یعنی اعتمادبه خدای سبحان وایمان به اینکه همه اسباب برمحوراوست. البته منافاتی ندارد
بااسباب ظاهری که انسان برای رسیدن به اهداف خودسببیتش مشخص شده تمسک بجوید.

بپرس