تکذیب اسلام

[ویکی فقه] تکذیب اسلام (قرآن). خداوند تعالی در قرآن از انسان ها می پرسد: ای انسان چه چیزی تو را پس از این بیان به تکذیب دین وامی دارد؟
•«فَما یکَذِّبُکَ بَعْدُ بِالدِّین:پس (ای انسان) چه چیزی تو را پس از این (بیان) به تکذیب (روز) جزا وامی دارد؟! » خطاب در این آیه به انسان است، البته به اعتبار جنس انسان.ولی بعضی گفته اند: در ظاهر خطاب به رسول خدا (ص) است، و در واقع منظور سایر مردمند. کلمه" ما" در آن استفهامی و استفهامش توبیخی است، و جار و مجرور بالدین متعلق است به جمله" یکذبک"، و کلمه" دین" به معنای جزا است. و معنایش- به طوری که گفته اند این است که ای انسان! آن انگیزه ای که تو را واداشته که جزای روز قیامت را تکذیب کنی چیست؟ آن هم بعد از اینکه ما انسان را را دو طایفه کرده، یک طایفه که به سوی اسفل سافلین برگشتند، و طایفه ای که پاداش داده شدند، پاداشی قطع ناشدنی.
منشاء غفلت و غرور
•«کلا بل تکذبون بالدین:چنین نیست (که به کرم خدا مغرور شده باشید) بلکه شما روز جزا را تکذیب می کنید.» در این آیه قرآن به سراغ منشا غرور و غفلت آنها می رود، و می فرماید: آن گونه که می پندارید نیست" بلکه روز جزا را منکرید" (کَلَّا بَلْ تُکَذِّبُونَ بِالدِّینِ ).نه مساله کرم خداوند مایه غرور شما است، و نه لطف و نعمت های او، بلکه ریشه اصلی را در عدم ایمان به روز رستاخیز باید بیابید. کَلَّا بَلْ تُکَذِّبُونَ بِالدِّینِ" کلمه" کلا" مثل کلمه" حاشا" ردع و انکار را می رساند، در اینجا می خواهد مغروریت انسان به کرم خدای تعالی را ردع کند، که انسان های ناسپاس آن را وسیله و بهانه کفر و معصیت خود کردند، می فرماید مغرور نشوید که این غرور سودی به حال شما نخواهد داشت." بَلْ تُکَذِّبُونَ بِالدِّینِ"- یعنی نه، بلکه شما جزا را تکذیب می کنید، در این جمله از آنچه از آیه " ما غَرَّکَ بِرَبِّکَ الْکَرِیمِ" استفاده می شود اعراض شده، از آن جمله استفاده می شود که علت کفر و معصیت آنان مغرور شدن به کرم الهی بوده، و گر نه به قیامت و جزا و لو بالقوه اعتراف دارند، چون فطرت سلیم بر آن حکم می کند، در این جمله می فرماید: نه، علت این نیست، بلکه علت واقعی این جرأت و حسارت بر کفران و نافرمانی، بدون کمترین ترسی از جزا، این است که روز جزا را منکرید.در آیه" یا أَیهَا الْإِنْسانُ " خطاب را متوجه انسان نموده شش مرتبه ضمیر کاف خطاب مفرد به آن برگردانید، ناگهان در آیه مورد بحث ضمیر را جمع مخاطب کرد، تا بفهماند هر کس که در معصیت و کفر با انسان شریک باشد تنها علت کفر و نافرمانیش نداشتن ایمان به روز جزا است. منظور از" دین" در اینجا جزا و روز جزا است و اینکه بعضی احتمال داده اند منظور" دین اسلام" است بعید به نظر می رسد چرا که محور سخن در این آیات معاد است.
اوصاف تکذیب کنندگان دین
در قرآن برای تکذیب کنندگان دین اوصافی بیان شده است:راندن یتیم، عدم اهتمام به طعام مسکین، سهل انگاری در نماز گزاردن، ریا کاری و منع ماعون.•«أَ رَأَیتَ الَّذی یکَذِّبُ بِالدِّین :آیا کسی که دین خدا و روز جزا را تکذیب می کند، دیدی؟» أَ رَأَیتَ الَّذِی یکَذِّبُ بِالدِّینِ کلمه" رؤیت" هم می تواند به معنای دیدن با چشم باشد، و هم به معنای معرفت. و مراد از دین، جزای یوم الجزاء است، پس کسی که دین را تکذیب کند منکر معاد است.ولی بعضی گفته اند: مراد از دین، همان معنای معروفش یعنی کیش و ملت است.
← راندن یتیم
...