تیر اهن

معنی انگلیسی:

girder

لغت نامه دهخدا

( تیرآهن ) تیرآهن. [ هََ ] ( اِمرکب ) ستونهائی از آهن که امروز بجای الوار و ستونهای چوبی در ساختمانها بکار برند استحکام بیشتر را.

( تیرآهن ) (هَ ) (اِمر. ) آهنی با ضخامت بالا که دارای کاربردهای ساختمانی و صنعتی است .

( تیرآهن ) تیری فولادی با مقطعی به شکل h که در ساختمان سازی به کار می رود.

girder (اسم)

شاهین ترازو، تیر اهن، شاه تیر

joist (اسم)

تیر اهن، تیر اهن گذاری

عارضة

عمود

تیرآهن ( Beams ) [اصطلاح دریانوردی]:تیرهای آهنیکه سطح مقطع آنها به شکل حرف I می باشد .

خر یا هرچیزی که بر ان سوار شوند