تیر برق

تیرِ برق یا برادر گوگ یک ستون چوبی یا بُتُنی برای نگه داری خط انتقال هوایی، کابل برق، فیبر نوری و تجهیزات مرتبط مانند ترانسفورماتورها و چراغ خیابان است که ممکن است با توجه به کاربرد شهری آنها در ارتفاع ۲، ۳، ۴ متری آن با نام های ستون تلفن، ستون برق یا تیر برق به کار گرفته و نصب میشوند. [ ۱]
مقطع تیرها معمولاً از پایین به بالا به طور یکنواخت باریک می شود ( بین ۱۰ تا ۲۰ میلیمتر در هر متر ) . [ ۲] روی تیرها سوراخ هایی به قطر ۲۰ میلی متر جهت نصب لوازم خطوط هوایی و همچنین فراهم آوردن امکان بالا رفتن از تیر در نظر گرفته می شود. در تیرهای بتونی مسلح چهارگوش این سوراخ ها در هر دو وجه تیر قرار می گیرند، اما در صورتی که روی بدنهٔ تیر فرورفتگی هایی برای بالارفتن از آن وجود داشته باشد، سوراخ ها در وجه کم عرض تر تیر تعبیه می شوند و تا شروع نخستین فرورفتگی یعنی تا حدود ۲۷۵ سانتی متری نوک تیر ادامه می یابند. برای تیرهای پیش تنیده سوراخ ها در یک وجه قرار دارند. فاصلهٔ سوراخ ها نیز از استاندارد تبعیت می کند. [ ۳] بر روی یکی از وجه ها و در فاصلهٔ سه متری از پایهٔ تیر، مشخصات تیر ( شامل طول، مقاومت نرمال، کارخانه سازنده و تاریخ ساخت ) نوشته می شود. [ ۴] در بالای تیرها با توجه تجهیزاتی که قرار است روی آن نصب شود ممکن است از کراس آرم ها یا سکوی ترانسفورماتور استفاده کنند. [ ۵]
معمولاً تیرهای بتن مسلح را مستقیماً در خاک دفن می کنند که ضمن عملکرد خوب هزینهٔ کمی هم دارد. طولی از تیر که در زیر خاک قرار می گیرد بستگی به مقاومت جانبی خاک دارد ولی به عنوان یک قانون تجربی عمق فنداسیون را برابر ۱۰٪ طول تیر به علاوهٔ ۶۰ سانتی متر در نظر می گیرند. با این وجود کیفیت مصالح پرکننده و درجهٔ تراکم آن ها در مقاومت فنداسیون بسیار مؤثر است. [ ۶]
برخی تیرها در داخل خود دارای هادی اتصال به زمین هستند که جنس این هادی ممکن است از مس باشد یا در مواردی از میل گردهای درون تیر برای این کار استفاده می شود. [ ۷]
• دکل برق