ثابت هابل

دانشنامه عمومی

ثابت هابل یا آهنگ گسترش گیتی ( به انگلیسی: Hubble's Constant ) نسبت سرعت دور شدن یک کهکشان ( از ما ) به فاصله ای که آن کهکشان با ما دارد، است. وجود این ثابت، هماهنگ با و بر اساس قانون هابل تأیید و پذیرفته شده؛ هرچند برآورد اندازهٔ دقیق آن، به خاطر در دست نبودن دقیق فاصلهٔ کهکشان ها از هم، تاکنون امکان پذیر نبوده است. گمانه زنی ها براساس یافته ها، ثابت هابل را ۵۰ تا ۸۰ کیلومتر در ثانیه در هر میلیون پارسک می دانند. [ ۱] اگرچه به طور گسترده ای یافتن این ثابت به ادوین هابل نسبت داده شده، این قانون ابتدا از معادلات نسبیت عام توسط ژرژ لومتر در یک مقاله در سال ۱۹۲۷ پیشنهاد شد که در آن او پیشنهاد یافتن یک ارزش تخمینی از انبساط جهان را مطرح ساخت و این همان قانونی است که در حال حاضر ثابت هابل نامیده می شود. دو سال بعد از آن ادوین هابل وجود قانون را تأیید و اندازه های دقیق تری برای این ثابت محاسبه کرد که امروز آن را بنام ثابت هابل می شناسیم. هابل در محاسبات خود از دانستنی های افت سرعت اشیاء در اثر پدیدهٔ انتقال به سرخ، که پیش از آن توسط وستو اسلیفر در سال ۱۹۱۷ اندازه گیری و به موضوع سرعت نسبت داده شده بود بهره گرفت. [ ۲]
عکس ثابت هابل
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

ثابِتِ هابِل (Hubble\'s constant)
در اخترشناسی، معیاری برای آهنگ انبساط عالم، برگرفته از نام ادوین هابل۱. رصدها نشان می دهند که کهکشان ها۲ با آهنگ ۵۰ تا ۱۰۰ کیلومتر بر ثانیه به ازای هر ۱میلیون پارسک فاصله از هم دور می شوند. بدین معنی عالم، که براساس نظریۀ مِهبانگ۳ از یک نقطه آغاز شده است، ۱۰ تا ۲۰میلیارد سال سن دارد. رصدهای تلسکوپ فضایی هابل در ۱۹۹۶، منجر به تجدیدنظر در مقدار ثابت هابل و تغییر آن به حدود ۷۳ کیلومتر بر ثانیه شد.Edwin Hubblegalaxies

پیشنهاد کاربران

بپرس