ثوابکار

برابر پارسی: کرفه گر، کرفه کار

لغت نامه دهخدا

ثوابکار. [ ث َ ] ( ص مرکب ) کسی که عمل نیکو و خیر کند.

( صفت ) کسس که عمل نیکو و خیر کند.

(ثَ ) [ ع - فا. ] (ص فا. ) کسی که عمل نیکو و خیر کند.

کسی که عمل خیر انجام می دهد، نیکوکار.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید