جار

/jAr/

مترادف جار: بانگ، داد، صدا، صلا، صوت، فریاد، ندا، مجاور، همسایه، چلچراغ، نگهبان، هم سوگند، هم قسم

برابر پارسی: چل چراغ

معنی انگلیسی:
proclamation, public crying, candelabrum, chandelier, halloo, shout, chandeller, holler

لغت نامه دهخدا

جار. ( ع ص ، اِ ) همسایه. ( منتهی الارب ) ( مهذب الاسماء ) ( آنندراج ). آنکه خانه اش نزدیک یا چسبیده به خانه شخص باشد. ج ، جیران ، اَجوار، جیَرة. ( منتهی الارب ). مؤلف کشاف اصطلاحات الفنون آرد: جار بتخفیف راء مهمله در لغت همسایه را گویند. ابوحنیفه گفته همسایه کسی را نامند که خانه اش پهلو به پهلوی ِ خانه تو باشد بنحوی که اگر مالک خانه بود استحقاق هم شفعگی با تو پیدا کند، زیرا جار در لغت عرب از مجاورت آمده که بمعنی ملاصقت حقیقی است. بدین مناسبت همسایه شامل کسی است که خانه او ملاصق خانه تو باشد. محمد و ابویوسف گفته اند: ملاصق کسی را گویند که با تو در یک محله ساکن باشد و با تو در یک مسجد نماز گزارد و این معنی حقیقی همسایه است چه بطور کلی این قبیل اشخاص به جیران تعبیر شوند. و ثمره اختلاف درآنجا پیدا میشود که شخص وصیت کند قسمتی از مال او را به همسایه اش بدهند چنانکه بیرجندی و دیگران در کتاب وصیت گفته اند. ( کشاف اصطلاحات الفنون ) :
آن یکی چون نیست با اخیار یار
لاجرم شد پهلوی فجّار جار.
مولوی.
- امثال :
لایؤخذ الجار بذنب الجار.
|| زنهاردهنده از ظلم. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). زنهاردهنده. ( منتهی الارب ) ( ترجمان علامه جرجانی ). آنکه پناه دهد کسی را. || زنهارخواهنده. || شریک در تجارت. || شوهر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || فرج زن. ( منتهی الارب ). || دُبر. || خانه های نزدیک. || هم سوگند. || یاری دهنده. ( منتهی الارب ). || نگهبان.

جار. ( ترکی ، اِ ) ندا کردن. || جمعیت. ( آنندراج ).

جار. ( اِ ) چراغهای بلورین دارای چند شاخه که به سقف آویزان کنند.
|| نام خرزهره در تداول اهل بلوچستان. رجوع به خرزهره شود.

جار. [ جارر ] ( ع ص ) جرّدهنده. کشاننده. امتدادیافته.
- حروف جارّ. رجوع به جارَّة شود.
|| حارّ جارّ؛ از اتباع است. ( منتهی الارب ). و عن ابی عبیدة: «اکثر کلامهم حارّ یارّ، یار بالیاء». ( اقرب الموارد ).

جار. ( پسوند ) مزید مؤخر امکنه و لهجه ای از «زار» است : اقیره جار. اگیره جار. انارجار. تجسن جار. دارجار. نرگس جار. رمجار. گل جاری. شمعجاران. دینارجاری.که در تمام امثله بالا زار بوده است : و از آن چیزها نیز یکی آن بود که اندر خزینه فرش بساطی بود دیبا سیصد رش بالا اندر شصت رش اندر پهنا و آن را زمستانی خواندندی و ملکان عجم آن را باز کردندی و بدان نشستندی. بدان وقت که اندر جهان سبزی و شکوفه نماندی و بر لبهای آن بر کرانه گرداگرد به زمرد بافته بود چنانکه هرچه اندر جهان که بنگریستی پنداشتی مبقله جار است یا کشت زاری. ( ترجمه تاریخ طبری بلعمی ).بیشتر بخوانید ...

فرهنگ فارسی

( اسم ) ندا بانگ و فریاد.یا جار و جنجال داد و فریاد بانگ و غوغا: (( هرگز نباید بااین قبیل جار و جنجال های افتضاح آمیز شروع بکار کرد. ) )
گیاه انبوه

فرهنگ معین

(اِ. ) فریاد، بانگ .
[ ع . جاری ] (ص . ) آب روان یا هر مایع که روان باشد، جاری .
[ ع . ] (اِ. ) ۱ - همسایه . ۲ - شریک .
[ هند. ] (اِ. ) چلچراغ .
(رّ ) [ ع . ] (اِفا. ) جر دهنده ، حرفی که مدخول خود را جر دهد. مدخول را مجرور گویند و مجموع را جار و مجرور.

فرهنگ عمید

همسایه.
۱. کِشنده، جذب کننده.
۲. (ادبی ) در نحو عربی، حرفی که به آخر کلمه کسره می دهد.
چراغ بلور چندشاخه که از سقف آویزان می کنند، چلچراغ، لالۀ چندشمعی.
خرزهره.
مطلبی که در کوچه و بازار با آواز بلند به مردم اطلاع می دادند.
* جار زدن (کشیدن ): (مصدر لازم، مصدر متعدی )
١. مطلبی را با آواز بلند اطلاع دادن.
۲. [مجاز] فاش کردن.
* جاروجنجال:
۱. دادوفریاد، شوروغوغا.
۲. آشوب، ازدحام.

گویش مازنی

/jaar/ پسوند مکانی برابر زار فارسی & بالا & کار جمعی

واژه نامه بختیاریکا

بانگ مساعدت؛ صدا زدن
جا. مثلاً گلاله جار یعنی جای گلاله؛ راس سر یا ناف جار یعنی محدوده اطراف ناف. مثلاً دُم جار یعنی دُم جا؛ نیم تنه؛ جای دُم.
بَنگ؛ حیا

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] جار، در لغت به معنای همسایه است. در باره همسایه و حقوق او مطالب و توصیه هایی در قرآن و حدیث و اخلاق آمده است.
واژه جار، از ریشه جور، به معنای میل و عدول است و فعل آن از باب مفاعله (مجاوره، جِوار) به معنای همسایگی است.
وجه اشتقاقِ جار از جور
وجه اشتقاقِ جار به معنای همسایه، از جور به معنای میل و عدول، آن است که همسایه چون خانه اش در مجاورت دیگری است به سمت او میل کرده است.
معنای دیگر جار
جار به معانی دیگری چون شریک و یاری کننده و سوگند نیز آمده است که در اینجا مراد نیست.
واژه جار در قرآن
...

[ویکی الکتاب] معنی جَار: همسایه - پناه دهنده
ریشه کلمه:
جور (۱۳ بار)

دانشنامه عمومی

جار ( به لاتین: Car ) یک منطقه مسکونی در جمهوری آذربایجان است که در شهرستان زاقاتالا واقع شده است. جار ۴۶۳۳ نفر جمعیت دارد. [ ۱]
عکس جارعکس جار
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

جدول کلمات

همسایه, چلچراغ, بانگ, فریاد

مترادف ها

candelabrum (اسم)
شمع دان چند شاخه، جار، چهلچراغ

فارسی به عربی

شمعدان

پیشنهاد کاربران

سلام، تورک جنوبی هستم، قدیمی ها میگفتن مندن سنه جار یوخ ینی از من کمکی نیست جالبه بقیه گویش ها هم میگن
سلام
در گویش خوانساری ، واژه جار به معنای صدا زدن کسی می باشد
به عنوان مثال :
جارژ کر یعنی او را صدا کن
جار به گویش بختیاری یعنی صدا زدن و جار کردن یعنی کسی را صدا کردن
همسایه
در زبان لکی واژه جار ( ر زنشی ) به معنای دفعه و بار است
یجارَکی = یکباره
دوجاره = دوباره
جاران = دفعات قبل
چوی هرده جاران = مانند دفعات قبل ، مثل هر بار
همچنین واژه جار ( ر لرزشی ) برای زمین کشاورزی پس از برداشت محصول بکار میرود
کردی: بار، دفعه، در جلوی ضمیر اشاره معنای اکنون هم میده.
جاران=قدیمها
کردی جنوبی: کاه
بهترین معنی جار همان دفعه است .
جار =زار =زار زدن =فریاد زدن
جار=همسایه
جار=جر زدن =لج کردن در کوردی
در تمام معنا های بالا نوعی تکرار وجود دارد
هثلا همسایه تکرار می شود و. . . . .
پس
جار =دفعه
جار واژه کاملا پارسی است. در ترکی می شود کالانوس این واژه پارسی صد درصد است.
در فرهنگ لغت دهخدا در باب لغت جار آمده است همانگونه که در این صفحه این موضوع گفته شده است ( جار بتخفیف راء مهمله در لغت، همسایه را گویند ) که توضیح این عبارت به این گونه است که مهمله یعنی بدون نقطه.
در عربی قدیم از نگارش کوفی استفاده می شد که در این نگارش نقطه گذاری رایج نبود و با توجه به معنی جمله کلمه ای که حرف ( ر ) داشت ( ز ) خوانده می شد یا ( ر ) ، با این توضیح عبارت بالا می گوید این کلمه ( ر ) است و نه ( ز ) اما در باب تخفیف باید گفت که تخفیف از سبک کردن، تسکین و کمی می آید اما در دستور زبان، به مختصر ساختن کلمه با کم کردن یکی از حروف یا حذف تشدید گفته می شود و اما در عبارت بالا، تخفیف متضاد تشدید است یعنی کلمه ی جار همان طور که گفته شد اولا حرف ( ر ) دارد دوما حرف ( ر ) بدون تشدید است و با این توصیف است که کلمه به معنای همسایه است و جار با تشدید ( حرف ر ) معنای همسایه نخواهد داشت. همچنانکه در همین مدخل جار با تشدید حرف ( ر ) یعنی [ جارر ] جرّدهنده. کِشنده، جذب کننده معنی کرده است.
...
[مشاهده متن کامل]

محلی که در ان به صورت دیم کاشت و برداشت میکنند
کلمه ( جار ) از ( جوار ) است ، و جوار از سنت های عهد جاهلیت عرب است که زندگی قبیله ای داشته ، و از احکام جوار ( پناهندگی ) یکی این بوده که صاحب جار پناهنده خود را در هنگام سوء قصد دشمن یاری کند، و البته آثار مختلف دیگری به حسب سنن جاری در مجتمعات بشری داشته است . ( تفسیر المیزان )
جار jaar
در گویش شهربابکی به معنی صدای زدن با صدای بلند است ، این نوع صدا زدن بخصوص برای آبیاران کاربرد داشت ، که به این روش از مسافت دور به یکدیگر خبر می دانند تا آب را ببندند ، میر اب شب تا صبح کارش جار زدن بود ، موبایل کجا بود
در کوردی به معنای بار، دفعه، زمان است
دو جار:دو بار
جار جاره:بعضی وقتها
جاران:قبلنا، قدیما
هوالعلیم
جار : ندا ؛ سروصدا ؛ فریاد ؛صدا کردن ؛؛ چلچراغ ؛؛ مجاور ؛ همسایه ؛ بحث کردن. . .
در زبان بندری یعنی فریاد بلند
جار درگویش یزدی به لوستر = جلچراغ گفته میشود
اصلاح می کنم
جای باقیمانده از مزرعه گندم وجو
در کردی جنوبی
جار:فریاد , آواز دادن
جار:مزرعه
جلوند
در زبان لری بختیاری به معنی
فریاد. بانگ
میر جارس نی فهمی::مگر فریاد
او را نفهمیدی
Jar
در زبان لری به فریاد، ، جار می گویند
جار در زبان تبری ( مازنی ) به محل کاشت و پرورش و کشت گیاهان و سبزیجات مختلف گفته می شود، نظیر: پیازجار، یا تیمجار که محل پرورش و عمل آوردن بذر برنج است.
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ٢٣)

بپرس