جامع الاحادیث

[ویکی نور] «جامع الأحادیث و یلیه العروس، الغایات، المسلسلات، الأعمال المانعة من الجنة، نوادر الأثر فی علی خیر البشر»، تألیف شیخ جعفر بن احمد قمی، معروف به «ابن رازی»، از جمله آثار قرن چهارم هجری قمری است. در این اثر شش کتاب و تعدادی از روایات منقول از دو کتاب دیگر نویسنده گردآوری شده است. کتاب با مقدمه تحقیقی و تصحیح آقای سید محمدحسینی نیشابوری منتشر شده است.
این اثر، مشتمل بر مقدمه محقق، مقدمه مؤلف و متن کتاب است. در ابتدای کتاب آمده است: «از من درخواست کردی که هر آنچه را از الفاظ رسول الله(ص) در مجلس درس از من شنیدی، به ترتیب حروف معجم برای تو جمع آوری کنم؛ من هم اجابت کردم...» و سپس حدود 600 روایت را می آورد؛ به این ترتیب که اول هر باب سلسله سند اولین را ذکر کرده، سپس حدیث را نقل می کند و همه احادیث با سند به حضرت رسول(ص) می رسد.
در مقدمه محقق، شرح حال، اساتید و شاگردان ابن رازی و سپس آثار مؤلف و شیوه تألیف و تحقیق اثر بیان شده است.
سید بن طاووس، از «الفهرست» کراجکی نقل کرده که شیخ ابومحمد جعفر قمی، کتاب داشته است، ولی متأسفانه از آن همه کتاب، جز شش کتاب چیزی به دست ما نرسیده است که به طور خلاصه گزارش می شود:
1. جامع الأحادیث: در آن، 1000 روایت از پیغمبر، به ترتیب حروف الفبا، جمع شده که مسند هستند؛ شبیه «جامع الصغیر» سیوطی. آقابزرگ هم در «الذریعة» همان جملات بالا را عنوان کرده، اما به نظر می رسد که مؤلف محترم در آن، نزدیک به 600 روایت گردآوری کرده است و شاید علت اینکه علمای مذکور، 1000 روایت را نسبت داده اند، این بوده که گمان کرده اند این کتاب، تمام جعفریات را در بر دارد

[ویکی فقه] جامع الاحادیث (کتاب). کتب حدیثی شیعه میراث گران بهایی هستند که بیانگر سخنان گهربار معصومین (علیهم السلام) در تمام جنبه های دین و زندگی هستند. کتاب جامع الاحادیث که مؤلّف آن جعفر بن علی بن احمد قمی است، یکی از این میراث گران بهاست که نگارنده در پی آن است تا شناختی از مؤلّف را به خوانندگان عرضه بدارد و کتاب ایشان را معرفی و خصوصیات آن را بیان کند. نویسنده مقاله بر این باور است که این کتاب اوّلین تألیف شیعه، راجع به احادیث مختصّ به پیامبر است که به صورت الفبایی به نگارش درآمده است و احادیث آن منحصر در موضوع خاصی نیست.
این مقاله، درباره ی اوّلین اثر و کتاب شیعه به نام «جامع الأحادیث» است که به جمع آوری احادیث منقول از پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) پرداخته است و تنها، احادیث پیامبر را در آن ذکر کرده است. مؤلّف آن از علمای قرن چهارم هجری می باشد و به گفته ی بسیاری از بزرگان، نیازی به توثیق و تزکیه ندارد و بسیاری از احادیث او، دارای اعتبار و مسند هستند و در کتب دیگر شیعه نقل شده است و اوّلین اثر شیعه در جمع آوری احادیث گهربار پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) است؛ امّا این سؤال مطرح است که چرا این کتاب، مورد توجّه معاصران قرار نگرفته است؟ و در نرم افزارهایی مانند «مکتبة اهل البیت و جامع الأحادیث.» نیز وجود ندارد، این مقاله سعی بر آن دارد که تحقیقی درباره ی مؤلّف محترم و این کتاب شریف به خوانندگان عرضه بدارد.
مؤلّف کتاب
در تمام مصادر تراجم، نام مؤلّف «جعفر» است؛ امّا در نام پدر او اختلاف کرده اند؛ برخی نام او را «جعفر بن احمد بن علی» و بعضی دیگر «جعفر بن علی بن احمد» نگاشته اند.
← نام اول
مرحوم کراجکی در الفهرست برای ایشان ۲۲۰ کتاب برشمرده که در قم و ری تصنیف کرده است؛ امّا با تأسف، باید چنین گفت که حتّی اسامی آن کتب نیز به ما نرسیده است تا چه برسد به نُسخ آن ها مگر کتبی که از تعداد انگشتان دست تجاوز نمی کند.
← کتب مفقود شده
...