جامه کوب

لغت نامه دهخدا

جامه کوب. [ م َ / م ِ ] ( اِ مرکب ) چوبی است که گازران هنگام شستن ، جامه یا لباس را بدان کوبند. جومه کو ( در لهجه محلی گناباد خراسان ). کوتنک. کوتنگ گازر. ( برهان ). کدنگ. کدنگه. کدین. کدینه. ( حاشیه برهان چ معین ). بعربی مِدَقَّه. ( برهان ). وَبیل. ( منتهی الارب ). مِبزَر. مِرحاض. || ( نف مرکب ) کسی که جامه را هنگام شستن بکوبد. جامه شوی. جامه شور. قصار.

فرهنگ فارسی

( صفت ) رخت شوی کازر قصار( رخت شویان هنگام شستن جامه آنرا میکوبند تا چرک آن بدر رود و پاک شود ).

فرهنگ معین

( ~. ) (ص فا. ) رخت شوی ، گازر.

فرهنگ عمید

۱. کسی که جامه را در وقت شستن می کوبد، رختشوی، گازر.
۲. (اسم ) چوبی ستبر که گازران جامه را هنگام شستن با آن می کوبند، کدنگ، کدینه، کوبین.

پیشنهاد کاربران

همان جِمِکوب است که گازران ( لباس شوران ) و رنگرَزان پارچه و نخ را کولوتی ودلوکه روی سنگ میگذاشتند و چندان به ان میکوبیدند که تُنُک و پهن میگشت باز لکه یا لوکه میکردند و باز میکوبیدند تا تنک یا تونک و پهن میگست و بعضی ها به آن تونوگک یا تنگک می گفتند

بپرس