جان افشان. [ اَ ] ( نف مرکب ) جان فداکننده. آنکه جان را در راه کسی یا چیزی بدهد : جان بیگانه ستاند ملک الموت بزجرزجر حاجت نبود عاشق جان افشان را.سعدی. || افشاننده جان. ریزنده جان. جان بخش : ای تماشاگاه جانها طرف لاله ستان تومطلع خورشید زیر زلف جان افشان تو.خاقانی.