جان افشاندن

لغت نامه دهخدا

جان افشاندن. [ اَ دَ ]( مص مرکب ) مردن. ( بهار عجم ). جان دادن :
اهل بایستی که جان افشاندمی
دامن از اهل جهان افشاندمی.
خاقانی.
همچو شمعم یک نفس باقیست بی دیدار تو
چهره بنما دلبرا تا جان برافشانم چو شمع.
حافظ.
رجوع به جان افشانی شود.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) مردن جان دادن .

فرهنگ معین

(اَ دَ )(مص ل . ) مردن ، جان دادن .

پیشنهاد کاربران

بپرس