جاودانگی کرامت خدا

[ویکی فقه] جاودانگی کرامت خدا (قرآن). لطف و کرامت خداوند که شامل بندگان الهی او می شود، مادام و همیشگی است.
خداوند، خواهان توجه انسان به اقتدار و کرامت جاودانه او می باشد.ویبقی وجه ربـک ذو الجلـل والاکرام• فبای ءالاء ربکما تکذبان (و ذات باشکوه و ارجمند پروردگارت باقی خواهد ماند •پس کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را منکرید.)
وجه و بقای آن
«((و یبقی وجه ربک )) - وجه هر چیزی عبارت است از سطح بیرونی آن، (و از آنجایی که خدای تعالی منزه است از جسمانیت و داشتن حجم و سطح، ناگزیر معنای این کلمه در مورد خدای تعالی بعد از حذف محدودیت و نواقص امکانی عبارت می شود از نمود خدا) و نمود خدا همان صفات کریمه او است، بین او و خلقش واسطه اند، و برکات و فیض او به وسیله آن صفات بر خلقش نازل می شود، و خلایق آفرینش و تدبیر می شوند، و آن صفات عبارتند از علم و قدرت و شنوایی و بینایی و رحمت و مغفرت و رزق و امثال اینها، و ما در تفسیر سوره اعراف در این که صفات خدای تعالی واسطه های فیض اویند بحثی گذراندیم .((ذوالجلال و الاکرام )) - در معنای کلمه ((جلال )) چیزی از معنای اعتلا و اظهار رفعت خوابیده، البته رفعت و اعتلای معنوی در نتیجه جلالت با صفاتی که در آن بویی از دفع و منع هست سر و کار و تناسب دارد، مانند صفت علو، تعالی، عظمت، کبریاء، تکبر، احاطه، عزت، و غلبه .بنابراین ، کلمه ((ذوالجلال و الاکرام )) نامی از اسمای حسنای خدا است، که به مفهوم خود تمامی اسمای جلال و اسمای جمال خدا را در بر می گیرد.و مسمای به این نام در حقیقت ذات مقدسه خدایی است، همچ نان که در آخر همین سوره خود خدای تعالی را به این اسم نامیده و فرموده : ((تبارک اسم ربک ذی الجلال و الاکرام ))، و لیکن در آیه مورد بحث نام وجه خدا شده، حال یا به خاطر این بوده که در خصوص این جمله از معنای وصفیت افتاده، و صفت وجه واقع نشده، و بلکه مدح و ثنای رب قرار گرفته، و تقدیرش ((و یبقی وجه ربک هو ذوالجلال و الاکرام - و تنها وجه پروردگارت که او درارای جلال و اکرام باقی می ماند می باشد.))»
عناوین مرتبط
•کرامت•خطاب کرامت•کرامت انسان•کرامت آصف بن برخیا•کرامت انسان در قرآن•کرامت و کریم•