پمپ بنزین یا جایگاه سوخت محلی است که سوخت و روان سازها را برای خودروها عرضه می کند. در کشورها و زبان های مختلف به اسامی گوناگون مثل پمپ بنزین، پمپ گاز، ایستگاه گاز یا ایستگاه سرویس نامیده می شود.
عرضه بنزین را در ابتدا داروخانه ها به عهده داشتند و برای نخستین بار خانم بنز در سال ۱۸۸۸ از اولین فروشنده بنزین که داروخانه ای در ویزلخ بود، باک اتوموبیل خود را پر کرد. اولین جایگاه سوخت در جهان در ۱۹۰۵ در سنت لوئیس میزوری ساخته شد.
بیشترین محصول عرضه شده در جایگاه سوخت، بنزین است ولی بتدریج سوخت های دیگر مثل نفت چراغ، سوخت دیزل، سی ان جی، هیدروژن فشرده، هیدروژن مایع، سوخت اتانول و انرژی برقی نیز اضافه شده است.
سازه اکثر جایگاه ها شبیه به هم است و معمولاً مخزن در زیر زمین قرار دارد و سوخت به دستگاه تحویل دهنده پمپ می شود، مخزن به وسیلهٔ کامیون باری مخزنی پُر می گردد. بعضی جایگاه ها بنا به اقتضای کاربرد آن در بندرها ساخته شده اند که از آن ها برای سوخت رسانی به قایق های موتوری استفاده می شود.
بسیاری از جایگاه ها علاوه بر عرضه سوخت، به خدمات دیگری هم می پردازند. خدمات فنی اتوموبیل و عرضه روان سازها و ایجاد دکه و فروشگاه و رستوران از خدمات دیگر بعضی از جایگاه ها هستند.
در ایران بنزین و گازوییل و گاز طبیعی با یارانه دولتی در اختیار مشتریان قرار می گیرد. بنزینی که در آمریکا بیشتر از ۲ دلار در هرلیتر تقریباً ۲۵ هزار تومان عرضه می شود در سال ۱۳۹۸ در ایران لیتری سه هزار تومان و هر متر مکعب گاز طبیعی ۶۰۰ تومان و گازوییل ۳۰۰ تومان عرضه می شد که همین موضوع سبب قاچاق سوخت به کشورهای همسایه را فراهم می آورد. با توجه به دوربین های متعدد در جایگاه و ذخیره سازی آن ها به مدت دوماه و اکیپ های بازرسی هیچ گونه قاچاق سیستماتیک توسط صاحب جایگاه امکان پذیر نیست و حقوق کارگرها هم باید طبق فرمول اداره کار به کارت کارگر واریز شود. در صورت شکایت کارگر، وزارت کار طلب کارگر را از جایگاه دار وصول می کند. درسیستم جدید اداره کار، تعهد گرفتن از کارگر مبنی بر آن که حقوق خود را کامل گرفته است، موضوعیت حقوقی ندارد و ملاک عمل، پرداخت های الکترونیک به همراه سند مربوط می باشد. [ نیازمند منبع]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفعرضه بنزین را در ابتدا داروخانه ها به عهده داشتند و برای نخستین بار خانم بنز در سال ۱۸۸۸ از اولین فروشنده بنزین که داروخانه ای در ویزلخ بود، باک اتوموبیل خود را پر کرد. اولین جایگاه سوخت در جهان در ۱۹۰۵ در سنت لوئیس میزوری ساخته شد.
بیشترین محصول عرضه شده در جایگاه سوخت، بنزین است ولی بتدریج سوخت های دیگر مثل نفت چراغ، سوخت دیزل، سی ان جی، هیدروژن فشرده، هیدروژن مایع، سوخت اتانول و انرژی برقی نیز اضافه شده است.
سازه اکثر جایگاه ها شبیه به هم است و معمولاً مخزن در زیر زمین قرار دارد و سوخت به دستگاه تحویل دهنده پمپ می شود، مخزن به وسیلهٔ کامیون باری مخزنی پُر می گردد. بعضی جایگاه ها بنا به اقتضای کاربرد آن در بندرها ساخته شده اند که از آن ها برای سوخت رسانی به قایق های موتوری استفاده می شود.
بسیاری از جایگاه ها علاوه بر عرضه سوخت، به خدمات دیگری هم می پردازند. خدمات فنی اتوموبیل و عرضه روان سازها و ایجاد دکه و فروشگاه و رستوران از خدمات دیگر بعضی از جایگاه ها هستند.
در ایران بنزین و گازوییل و گاز طبیعی با یارانه دولتی در اختیار مشتریان قرار می گیرد. بنزینی که در آمریکا بیشتر از ۲ دلار در هرلیتر تقریباً ۲۵ هزار تومان عرضه می شود در سال ۱۳۹۸ در ایران لیتری سه هزار تومان و هر متر مکعب گاز طبیعی ۶۰۰ تومان و گازوییل ۳۰۰ تومان عرضه می شد که همین موضوع سبب قاچاق سوخت به کشورهای همسایه را فراهم می آورد. با توجه به دوربین های متعدد در جایگاه و ذخیره سازی آن ها به مدت دوماه و اکیپ های بازرسی هیچ گونه قاچاق سیستماتیک توسط صاحب جایگاه امکان پذیر نیست و حقوق کارگرها هم باید طبق فرمول اداره کار به کارت کارگر واریز شود. در صورت شکایت کارگر، وزارت کار طلب کارگر را از جایگاه دار وصول می کند. درسیستم جدید اداره کار، تعهد گرفتن از کارگر مبنی بر آن که حقوق خود را کامل گرفته است، موضوعیت حقوقی ندارد و ملاک عمل، پرداخت های الکترونیک به همراه سند مربوط می باشد. [ نیازمند منبع]
wiki: جایگاه سوخت