جعفر شوشتری

[ویکی فقه] شیخ جعفر شوشتری در سال ۱۲۳۰ ه.ق در شهر شوشتر متولد شد. این تاریخ، از نوشته میرزا محمد همدانی بر می آید که قدیمی ترین شرح حال او را به نام (غنیمة السفر) نوشته است وی در این کتاب، که در ۱۳۰۳ ه.ق نوشته عمر آن مرحوم را هفتاد و سه سال بیان می کند.
شیخ، در اوان عمر برای تحصیل علم، همراه پدرش به نجف اشرف رفت. این سفر، در زمانی بود که شیخ مرتضی انصاری در رأس حوزه علمیه نجف اشرف بود. در سال ۱۲۵۵ ه.ق به شوشتر بازگشت، رساله عملیه منهج الرشاد را نوشت، و حسینیه ای در شوشتر بنا کرد.

اساتید
اساتید شیخ که در کتب رجال و تاریخ به آنها اشاره شده عبارت است.
۱. شیخ اسماعیل کاظم ی، فرزند صاحب مقابیس.
۲. شیخ محمد حسن صاحب جواهر.
۳. شیخ مرتضی انصاری.
۴. شیخ علی بن جعفر کاشف الغطا.
۵. شیخ حسن بن جعفر کاشف الغطا، صاحب انوار الفقاهه.
۶. شیخ راضی نجفی.
۷. شیخ محمد حسین صاحب فصول.

شاگردان
فقها ی بسیاری از محضر با برکت شیخ کسب فیض نموده اند که برای تبرک و تیمن اسم چند نفر از آنان را ذکر می کنیم.
۱. میرزا محمد همدانی.
۲. مرحوم سید عبدالصمد جزایری.
۳. آقا میرزا ابراهیم.
۴. آخوند ملا احمد نراقی.
۵. مرحوم شیخ علی بن رضا کاشف الغطا.

تألیفات
...

[ویکی شیعه] شیخ جعفر شوشتری از مجتهدان و منبریان مشهور قرن ۱۳ و ۱۴ قمری در ایران و نویسنده کتاب الخصائص الحسینیه.
شیخ جعفر در سال ۱۲۳۰ قمری در شهر شوشتر به دنیا آمد. پس از خواندن مقدمات و ادبیات در زادگاهش به همراه پدرش به شهرهای نجف و کربلا مهاجرت کرد و پس از خواندن دروس حوزوی نزد اساتید آن زمان، از جمله صاحب فصول و شریف العلمای مازندرانی، در سال ۱۲۵۵ق به شوشتر بازگشت و مدتی را در آن شهر باقی ماند. پس از آن مجددا به نجف بازگشت و از درس شیخ انصاری استفاده کرد و به درجه اجتهاد رسید. پس از مدتی به شوشتر بازگشت و تا آخر عمر در آن دیار مقیم بود.
شیخ جعفر مسافرتی به تهران داشت و با علمای آن شهر مانند ملاعلی کنی و همچنین با ناصرالدین شاه قاجار دیدار کرد. پس از آن به مشهد رفت و از آنجا به سمت نجف رهسپار شد. وی در ۲۸ صفر سال ۱۳۰۳ق در نزدیکی کرمانشاه درگذشت، پیکرش را در نجف به خاک سپردند.