جعو

لغت نامه دهخدا

جعو. [ ج َع ْوْ ] ( ع اِ ) توده پشک گوسفند و شتر و مانند آن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || گل. خاک به آب سرشته. طین. || کون. دبر. مقعد. ( از اقرب الموارد ). جعب. || ( مص ) خم شدن بیشرمانه و از روی بی ادبی. ( دزی ).

پیشنهاد کاربران

بپرس