جنبش استقلال تبت

دانشنامه عمومی

جنبش استقلال تبت ( انگلیسی: Tibetan independence movement ) یک حرکت برای استقلال تبت و جدایی سیاسی تبت از چین می باشد. این حرکت به طور عمده سبب پراکنش تبتی ها[ ۱] به کشورهای هند و آمریکا و حضور افراد مشهور تبتی در آمریکا و اروپا شد. این جنبش توسط دالایی لامای چهاردهم حمایت نشد هر چند حمایت هایی از جانب او طی سال های ۱۹۶۱ تا اواخر دهه ۱۹۷۰ صورت گرفت و نوعی از سطح بالای استقلال در سخنرانی سال ۱۹۸۸ در استراسبورگ پیشنهاد شد و پس از این موقعیت او و خودمختاری مردم تبتی[ ۲] در منطقه خودمختار تبت[ ۳] محدود شد. او خواستار گسترش ناحیه خودمختاری به مناطقی از ایالت های چینی همسایه که ساکنانش تبتی بودند ( تبت بزرگ ) شد. اغلب منطقه خودمختار تبت ( با وسعت ۱٬۲۲۸٬۴۰۰ کیلومتر مربع ) با تبت بزرگ ( با وسعت حدود ۲٬۵۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع ) اشتباه می شود.
در ۱۹۵۰ ارتش آزادی خلق[ ۴] جمهوری خلق چین پس از در دست گرفتن بقیه کشور از دست جمهوری چین پس از ۵ سال جنگ داخلی وارد تبت شد. در ۱۹۵۱ قرارداد هفده مورد توافق برای آزادی صلح آمیز تبت[ ۵] بین نمایندگان دالایی لاما و پانچین لاما ( Panchen Lama ) برای فراهم کردن یک دولت مشترک تحت نظر نمایندگان دولت مرکزی و دولت تبت امضا شد.
عکس جنبش استقلال تبتعکس جنبش استقلال تبتعکس جنبش استقلال تبتعکس جنبش استقلال تبتعکس جنبش استقلال تبتعکس جنبش استقلال تبت
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس