جهان پناهی

لغت نامه دهخدا

جهان پناهی. [ ج َ هام ْ پ َ ] ( حامص مرکب ) حاصل مصدر از جهان پناه بمعنی پناه جهان :
ازلی شد جهان پناهی او
ابدی باد پادشاهی او.

نظامی.

اسم مصدر از جهان پناه بمعنی پناه جهان .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید