جواز حکمی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] جواز حکمی جواز ثابت به عنوان حکم شرعی می باشد.عنوان یاد شده در کنار عنوان جواز حقی در کلمات فقهای معاصر در باب تجارت به کار رفته و رواج یافته است.
جواز حکمی، حکمی شرعی است، مقابل جواز حقی که حقّی مالکی است.
تفاوت جواز حکمی با جواز حقی
تفاوت آن دو در این است که جواز حکمی قابل اسقاط نیست، مانند جواز رجوع هبه کننده از هبه خود که حکمی شرعی است و با اسقاط هبه کننده ساقط نمی شود و او می تواند پس از هبه به آنچه هبه کرده بازگردد و آن را پس بگیرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس