جوایز گرمی ( انگلیسی: Grammy Awards ) به وسیلهٔ آکادمی ملی علوم و هنرهای ضبط برای شناسایی دستاوردهای صنعت موسیقی ارائه می شود. نشان جایزه، یک گرامافون طلاکاری شده است. مراسم سالانه اهدای جوایز با اجرای هنرمندان برجسته و اهداء جوایزی که محبوبیت بیشتری دارند، همراه است. از بین سه مراسم بزرگ موسیقی جهان، گرمی بزرگ ترین آن ها است. گرمی به همراه جوایز اسکار ( برای دستاوردهای سینمایی ) ، جوایز امی ( برای دستاوردهای تلویزیونی ) و جوایز تونی ( برای دستاوردهای تئاتر و برادوی ) یکی از چهار جایزه اصلی سالانه سرگرمی آمریکا محسوب می شود. [ ۱] [ ۲]
نخستین مراسم گرمی در ۴ مه ۱۹۵۹ برگزار شد. پس از مراسم سال ۲۰۱۱ آکادمی به بازنگری و بازسازی بسیاری از دسته بندی های جوایز پرداخت.
در دهه ۱۹۵۰ کمیته ای که به دنبال پیدا کردن افراد شایسته برای حضور در فهرست پیاده روی مشاهیر هالیوود بودند دریافتند که بسیاری از موسیقی دان های برجسته، ستاره ای در بلوار هالیوود ندارند. [ ۳]
از آنجا که توماس ادیسون با اختراع فونوگراف ( نسخه اولیه گرامافون ) ، تاثیر بسیار چشمگیری در رشد صنعت موسیقی داشت در آغاز قرار بود نام جایزه، «اِدی» باشد. اما مسئولان کمیته، نامه های زیادی از مردم دریافت کردند که خواهان نام «گرمی» بودند. [ ۳] جایزه گرمی که به رسم یادبود به برندگان و منتخبین حوزه موسیقی اهدا می شود، تندیس طلایی دست ساز به شکل یک گرامافون است که توسط بیلینگز آرت ورکز ساخته شده است.
تا سال ۲۰۰۶ برخلاف سایر جوایز، دوره اهدای جوایز گرمی در تاریخ ۱ اکتبر آغاز شده و آلبوم ها و ترانه های انتخاب شده برای شرکت در گرمی سال بعد انتخاب می شوند. برای نمونه آلبوم Double Fantasy از جان لنون و یوکو آنو در ۱۷ نوامبر ۱۹۸۰ ساخته شد و ۱۶ روز دیرتر از جوایز گرمی سال ۱۹۸۱ ساخته شد؛ برای همین در جوایز گرمی سال ۱۹۸۲ نامزد شد و از قضا جایزه گرمی بهترین آلبوم سال را از آن خود کرد. این تاریخ چند ماه زودتر از تقویم جوایز اسکار بود و نتایج جالبی هم داشت. برای نمونه فیلم ری در سال ۲۰۰۵ برنده جایزه اسکار بهترین صداگذاری و همچنین برنده جایزه گرمی رده ۸۰ و رده ۸۱ ( بهترین موسیقی متن فیلم ) سال ۲۰۰۶ شد.
هر کدام از اعضای آکادمی ملی علوم و هنرهای ضبط نامزدهای خود را به صورت آنلاین انتخاب می کنند. پس از آن ۱۵۰ نفر از کارشناسان ضبط موسیقی، نامزدهای هر بخش را از میان این افراد برمی گزینند. سپس نام افرادی که در فهرست نهایی قرار گرفتند برای رای گیری در اختیار اعضا قرار می گیرد. هر نامزد می تواند در ۴ بخش اصلی و حداکثر ۹ تا از ۳۰ بخش دیگر رقابت کند. پنج نفری که در هر بخش بیشترین رای را گرفتند در فهرست نهایی نامزدها قرار می گیرند. توجه شود که در برخی بخش ها کمیته برگزارکننده یک بار دیگر نامزدها را بازبینی می کند. پس از مشخص شدن فهرست نهایی، آخرین رای گیری از اعضای آکادمی انجام می شود. هر عضو آکادمی می تواند در ۴ بخش اصلی و حداکثر ۹ بخش از ۳۰ بخش دیگر رای دهد. معمولا از اعضای آکادمی خواسته می شود که در زمینه تخصصی خودشان رای دهند. اما این کار، اجباری نیست. پس از این مرحله، برنده هر بخش جایزه خود را در مراسم گرمی دریافت می کند. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنخستین مراسم گرمی در ۴ مه ۱۹۵۹ برگزار شد. پس از مراسم سال ۲۰۱۱ آکادمی به بازنگری و بازسازی بسیاری از دسته بندی های جوایز پرداخت.
در دهه ۱۹۵۰ کمیته ای که به دنبال پیدا کردن افراد شایسته برای حضور در فهرست پیاده روی مشاهیر هالیوود بودند دریافتند که بسیاری از موسیقی دان های برجسته، ستاره ای در بلوار هالیوود ندارند. [ ۳]
از آنجا که توماس ادیسون با اختراع فونوگراف ( نسخه اولیه گرامافون ) ، تاثیر بسیار چشمگیری در رشد صنعت موسیقی داشت در آغاز قرار بود نام جایزه، «اِدی» باشد. اما مسئولان کمیته، نامه های زیادی از مردم دریافت کردند که خواهان نام «گرمی» بودند. [ ۳] جایزه گرمی که به رسم یادبود به برندگان و منتخبین حوزه موسیقی اهدا می شود، تندیس طلایی دست ساز به شکل یک گرامافون است که توسط بیلینگز آرت ورکز ساخته شده است.
تا سال ۲۰۰۶ برخلاف سایر جوایز، دوره اهدای جوایز گرمی در تاریخ ۱ اکتبر آغاز شده و آلبوم ها و ترانه های انتخاب شده برای شرکت در گرمی سال بعد انتخاب می شوند. برای نمونه آلبوم Double Fantasy از جان لنون و یوکو آنو در ۱۷ نوامبر ۱۹۸۰ ساخته شد و ۱۶ روز دیرتر از جوایز گرمی سال ۱۹۸۱ ساخته شد؛ برای همین در جوایز گرمی سال ۱۹۸۲ نامزد شد و از قضا جایزه گرمی بهترین آلبوم سال را از آن خود کرد. این تاریخ چند ماه زودتر از تقویم جوایز اسکار بود و نتایج جالبی هم داشت. برای نمونه فیلم ری در سال ۲۰۰۵ برنده جایزه اسکار بهترین صداگذاری و همچنین برنده جایزه گرمی رده ۸۰ و رده ۸۱ ( بهترین موسیقی متن فیلم ) سال ۲۰۰۶ شد.
هر کدام از اعضای آکادمی ملی علوم و هنرهای ضبط نامزدهای خود را به صورت آنلاین انتخاب می کنند. پس از آن ۱۵۰ نفر از کارشناسان ضبط موسیقی، نامزدهای هر بخش را از میان این افراد برمی گزینند. سپس نام افرادی که در فهرست نهایی قرار گرفتند برای رای گیری در اختیار اعضا قرار می گیرد. هر نامزد می تواند در ۴ بخش اصلی و حداکثر ۹ تا از ۳۰ بخش دیگر رقابت کند. پنج نفری که در هر بخش بیشترین رای را گرفتند در فهرست نهایی نامزدها قرار می گیرند. توجه شود که در برخی بخش ها کمیته برگزارکننده یک بار دیگر نامزدها را بازبینی می کند. پس از مشخص شدن فهرست نهایی، آخرین رای گیری از اعضای آکادمی انجام می شود. هر عضو آکادمی می تواند در ۴ بخش اصلی و حداکثر ۹ بخش از ۳۰ بخش دیگر رای دهد. معمولا از اعضای آکادمی خواسته می شود که در زمینه تخصصی خودشان رای دهند. اما این کار، اجباری نیست. پس از این مرحله، برنده هر بخش جایزه خود را در مراسم گرمی دریافت می کند. [ ۳]
wiki: جوایز گرمی