جووانینو گوارسکی

جیووانینو اولیویرو جوزپه گوارسکی ( به ایتالیایی: Giovannino Oliviero Giuseppe Guareschi ) ( زاده ۱ مه ۱۹۰۸ در پارما – درگذشته ۲۲ ژوئیه ۱۹۶۸ در ایتالیا ) نویسنده، روزنامه نگار، کاریکاتوریست و طنزپرداز ایتالیایی.
او در خانواده ای از طبقهٔ متوسط در نزدیکی شهر پارمای ایتالیا به دنیا آمد. پس از ناکامی در تحصیلات دانشگاهی به مشاغل مختلف روی آورد تا این که سرانجام در ۱۹۲۹ سردبیر مجله ای فکاهی به نام کوریره امیلیانو را به عهده گرفت و در سال های ۱۹۳۶ تا ۱۹۴۳ سردبیری مجلهٔ فکاهی دیگری به نام برتولدو به عهدهٔ او گذاشته شد.
در طی جنگ جهانی دوم دولت موسولینی را مورد انتقاد قرار داد که همین انتقادات مشکلاتی را برایش فراهم آورد در همین دوران برادرش در جبههٔ روسیه مفقودالاثر شد و او شبی از ناراحتی مست کرد و تا صبح در خیابان ها عربده کشید و به فاشیست ها ناسزا گفت که موجب دستگیری او شد و مدت ها در بازداشتگاه های آلمانی ها به سر برد تا این که به سربازی رفت و به جبهه اعزام شد.
در سال ۱۹۴۳، هنگامی که ایتالیا با نیروهای متفقین پیمان متارکه جنگ را امضا کرد، او در جبههٔ شرقی بود و چون حاضر به همکاری با آلمان نشد دستگیر و تا پایان جنگ در اردوگاه اسراء در کشور لهستان به سر برد و توسط ارتش انگلیس آزاد شد. بعد از بازگشت به کشور به کاریکاتورکشی روی آورد و البته پیش از آن حتی دست به کار دربانی و نگهبانی هم زده بود. به میلان رفت و ابتدا سردبیر هفته نامه «برتولدو» و سپس ناشر و سردبیر روزنامهٔ فکاهی «کاندیدو» شد و طنزهای سیاسی او مخاطبین بسیاری یافت. در ۱۹۵۰ با خلق دن کامیلو شهرتی جهانی پیدا کرد.
در سال ۱۹۵۴ به اتهام افترا بازداشت شد. او نامه ای را انتشار داده بود که در آن از قول رهبر مقاومت ایتالیا د گاسپری که بعدها به نخست وزیری رسید، از متفقین خواسته شده بود رم را بمباران کنند. دادگاه او را به دوازده ماه زندان محکوم کرد اما به دلیل خوش رفتاری زودتر آزاد شد.
در ۱۹۵۶ وضع سلامتی اش وخیم شد و برای درمان به سوئیس رفت. در ۱۹۵۷ از سردبیری کاندیدو کناره گرفت، ولی هنوز در آن مجله مطلب می نوشت. سرانجام در ۱۹۶۸ در پی حملهٔ قلبی درگذشت.
دن کامیلو و پسر ناخلف، دنیای کوچک دن کامیلو و …
شوهر مدرسه ای، ترجمهٔ جمشید ارجمند، ۱۳۷۹، ناشر: کتاب پرواز کارلوتا و عشق، ترجمهٔ جاهد جهانشاهی، ناشر: پاییز