حام

[ویکی فقه] شتر نری که از صلب آن ده فرزند به وجود آید حام گفته می شود و فقها در باب وقف به مناسبت ذکر وقفهای باطل، از این نوع سنّت جاهلی یاد کرده اند.
برخی آیینهای جاهلی نسبت به چارپایان و احکامی چون حرمت خوردن گوشت یا سوار شدن بر آنها تحت عناوین بحیره ، سائبه ، وصیله و حام در قرآن اشاره رفته و باطل شمرده شده است.

[ویکی الکتاب] معنی حَامٍ: شتر نری که آنرا بر ناقهها میجهانیدند (جزء حیواناتی است که اعراب جاهلیت کشتن و خوردن آن را بر خود حرام کرده بودند)
ریشه کلمه:
حمی (۶ بار)

«حام»، اسم فاعل از مادّه «حمایت» به معنای حمایت کننده، به حیوان نری می گفتند که از وجود آن برای تلقیح حیوانات ماده استفاده می شد، هنگامی که ده بار از آن برای تلقیح استفاده می کردند، و هر بار فرزندی از نطفه آن به وجود می آمد، می گفتند که این حیوان پشت خود را حمایت کرده یعنی کسی حق سوار شدن بر آن را ندارد (یکی از معانی «حمی»، نگاهداری و جلوگیری و ممنوعیت است).
آیه درباره بدعتهای جاهلیت و پوچ بودن آنهاست . در رسوم جاهلیت اگر ناقه‏ای پنج بار میزائید و اخری نر بود گوش آن ناقه را شکافته و رها می‏کردند به ان سوار نمی‏شدند و ذبح نمی‏کردند و از آب و چرا مانع نمی‏شدند و شخص خسته اگر آن را در راه می‏دید سوارش نمی‏شد و نام آن بحیره بود. سائبه: آن بود که کسی نذر می‏کرد اگر مرضم شفا یابد یا مسافر از سفر باز گردد ناقه من سائبه یعنی رها شده است سپس آن را مثل بحیره رها می‏کردند. وصیله: گوسفند اگر بچه ماده میزائید برای آنها بود و اگر بچه نر میزائید آن را برای خدایان ذبح می‏کردند و اگر در یکدفعه نر و ماده میزائید میگفتند: ماده به برادرش وصل است و بچّه نر را برای خدایان ذبح نمی‏کردند. حام: شتر نری که از صلب آن ده شتر می‏شد می‏گفتند: پشت خود را قرق کرده دیگر سوار آن نمی‏شدند و مثل بحیره آزاد می‏کردند (نقل از مجمع) اقوال دیگری نیز در مجمع و غیره نقل شده که ذکر آنها لازم نیست .

[ویکی فقه] حام (ابهام زدایی). واژه حام ممکن است در معانی ذیل به کار رفته و یا اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: معانیحام (شتر نر)، شتر نری که از صلب آن ده فرزند به وجود آید؛ دارای احکام فقهی در باب وقف اعلام و اشخاصحام (پسر نوح)، یکی از پسران نوحو برادر سام و یافث
...

[ویکی فقه] حام (شتر نر). شتر نری که از صلب آن ده فرزند به وجود آید حام گفته می شود و فقها در باب وقف به مناسبت ذکر وقفهای باطل، از این نوع سنّت جاهلی یاد کرده اند.
برخی آیینهای جاهلی نسبت به چارپایان و احکامی چون حرمت خوردن گوشت یا سوار شدن بر آنها تحت عناوین بحیره ، سائبه ، وصیله و حام در قرآن اشاره رفته و باطل شمرده شده است.
سنتهای جاهلی و حام
از سنن جاهلی که در اسلام باطل شمرده شده، این بود که بر شتر نری که از صلب او ده فرزند به وجود می آمد، سوار نمی شدند و او را در چریدن و آشامیدن آزاد و رها می گذاشتند.

حام (Ham)
در عهد عتیق۱، سفر پیدایش، پسر دوم از سه پسر نوح۲ که پس از طوفان نوح دوباره زمین را از جمعیت انباشت. حام صاحب چهار پسر شد که مردمان جنوب زمین از آن ها به وجود آمدند؛ حبشیان از کوش۳، مصریان از مصرایم۴، کنعانیان از کنعان۵، و مردم لیبی از فوط۶. در روایات اسلامی داستان حام، نسبت به روایت عهد عتیق، شاخ و برگ بیشتری گرفته است، مثلاً گفته اند چون نوح او را لعنت کرد فرزندان و نژاد او سیاه شدند و بدین ترتیب نژاد سیاه پوست پدید آمد. نیز ← حامی،_نژاد
Old Testament
Noah Cush Mizraim Canaan Phut