حبل ا

لغت نامه دهخدا

حبل ا. [ ح َ لُل ْ لاه ] ( ع اِ مرکب ) کتاب اﷲ. ( دستور اللغه ادیب نطنزی ). || ایمان به خدا. متخذ و مقتبس از آیه شریفه ٔ: و اعتصموا بحبل اﷲ جمیعاً و لاتفرقوا واذکروا نعمةاﷲ علیکم. ( قرآن 3 / 103 ). :
چون تمسکت بحبل اﷲ از اول دیدند
حسبی اﷲ و کفی آخر انشا بینند.
خاقانی.
شیب سرتازیانه ش از قدر
حبل اﷲ شه طغان ببینم.
خاقانی.
حبل اﷲ است معتکفان را دو زلف او
هم روز عید و هم شب قدر اندر او نهان.
خاقانی.
خیمه دولتش بر آن زد چرخ
که ز حبل اللهش طناب کند.
خاقانی.

پیشنهاد کاربران

بپرس