[ویکی نور] آیت الله سید محمد کوه کمری تبریزی یکی دیگر از شاگردان برجسته آیت الله حائری و یکی از فقهای نامدار قرن چهاردهم هجری می باشند که در دوران فترت، نقش اساسی در حفظ و نگهداری حوزه قم از خود به یادگار گذاشته است.
او فرزند آیت الله سید علی برادر زاده آیت الله سید حسین کوه کمری تبریزی می باشد که از مراجع معروف نجف بودند.
تولد ایشان در سال 1310 در تبریز، در بیت رفیع علم و ادب رخ داده و در همانجا رشد و نما نموده است.
از آبادی کوه کمر از توابع تبریز می باشند که تبار وی با 25 واسطه به وجود پرجود امام سجاد علیه السلام می رسد و از آن شجره طیبه شاخ و برگ و میوه می گیرد. او تحصیلات خود را نخست در آذربایجان، سپس در نجف اشرف از محضر آیت الله شریعت اصفهانی و آیت الله نائینی و آیت الله ضیاء عراقی انجام دادند. او اهل مطالعه و تحقیق و غور و بررسی و دقت در مسائل بود، به حدی که در اندک مدت به درجه عالیه اجتهاد نائل آمدند و در اثر بدی آب و هوای نجف و ضعف مزاج، ناچار در سال1349 ه.ق به قم مهاجرت کردند و با آن لیاقت و استعداد ذاتی و اندوخته های علمی و فضیلتی که داشت مورد توجه و عنایت خاص آیت الله حائری مؤسس حوزه (که عاشق فضیلت و اهل آن بود) قرار گرفتند بحدی که او را در جایگاه نماز خود دستور اقامه نماز جماعت دادند و در بالای سر حرم حضرت معصومه(س) تعیین نمودند ضمن انجام نماز جماعت، به کلیه امور و مسائل مذهبی و شرعی قیام می ورزیدند.
ایشان دارای حافظه قوی و ذهن وقاد و فکر صائب بودند و در مورد حافظه شان از خودشان نقل شده است که می فرمودند: «اگر 20 سال پیش حدیثی را در بحار الانوار دیده باشم با فضل الهی هم اکنون می توانم بگویم عین روایت چه بوده و در کدام صفحه آن قرار داشته است.»
آقای سید علیرضا ریحان یزدی در آئینه دانشوران در مورد جلسه درس ایشان می نویسند:
او فرزند آیت الله سید علی برادر زاده آیت الله سید حسین کوه کمری تبریزی می باشد که از مراجع معروف نجف بودند.
تولد ایشان در سال 1310 در تبریز، در بیت رفیع علم و ادب رخ داده و در همانجا رشد و نما نموده است.
از آبادی کوه کمر از توابع تبریز می باشند که تبار وی با 25 واسطه به وجود پرجود امام سجاد علیه السلام می رسد و از آن شجره طیبه شاخ و برگ و میوه می گیرد. او تحصیلات خود را نخست در آذربایجان، سپس در نجف اشرف از محضر آیت الله شریعت اصفهانی و آیت الله نائینی و آیت الله ضیاء عراقی انجام دادند. او اهل مطالعه و تحقیق و غور و بررسی و دقت در مسائل بود، به حدی که در اندک مدت به درجه عالیه اجتهاد نائل آمدند و در اثر بدی آب و هوای نجف و ضعف مزاج، ناچار در سال1349 ه.ق به قم مهاجرت کردند و با آن لیاقت و استعداد ذاتی و اندوخته های علمی و فضیلتی که داشت مورد توجه و عنایت خاص آیت الله حائری مؤسس حوزه (که عاشق فضیلت و اهل آن بود) قرار گرفتند بحدی که او را در جایگاه نماز خود دستور اقامه نماز جماعت دادند و در بالای سر حرم حضرت معصومه(س) تعیین نمودند ضمن انجام نماز جماعت، به کلیه امور و مسائل مذهبی و شرعی قیام می ورزیدند.
ایشان دارای حافظه قوی و ذهن وقاد و فکر صائب بودند و در مورد حافظه شان از خودشان نقل شده است که می فرمودند: «اگر 20 سال پیش حدیثی را در بحار الانوار دیده باشم با فضل الهی هم اکنون می توانم بگویم عین روایت چه بوده و در کدام صفحه آن قرار داشته است.»
آقای سید علیرضا ریحان یزدی در آئینه دانشوران در مورد جلسه درس ایشان می نویسند:
wikinoor: حجت_کوه کمری،_محمد