( حجیة ظن ) حجیة ظن. [ ح ُج ْ جی ی َ ت ِ ظَن ن ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بحثی از اصول فقه است که آیا گمان بردن بمسئله دلیل است یا باید قطع به آن حاصل گردد. رجوع به ظن شود.
