حدیث شاذ

لغت نامه دهخدا

حدیث شاذ. [ ح َ ث ِ شاذذ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) یکی از دوازده قسم حدیث ضعیف است. رجوع به حدیث شود.

فرهنگ فارسی

یکی از دوازده قسم حدیث ضعیف است

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] حدیث شاذ به حدیث خلاف مشهورگویند واز اقسام خبر واحد می باشد. به بیان دیگر؛ حدیث نقل شده از راوی ثقه ، امّا مخالف روایت مشهور یا روایت اکثر علما را خبر شاذ گویند.
خبر شاذ، مقابل خبر مشهور می باشد و به حدیثی گفته می شود که با وجود ثقه بودن راوی آن، مخالف با روایتی است که بیشتر راویان آن را نقل کرده اند.در کتاب « قوانین الاصول » آمده است:«و هو ما رواه الثقه مخالفا لما رواه الاکثر». بنابراین، خبر شاذ مقابل خبری است که شهرت روایی دارد.برای خبر شاذ تعریف های دیگری نیز شده است.
اقوال درتعریف حدیث شاذ
حدیث شاذ- از اصطلاحات علم درایه و- عبارت است از حدیث مخالف مشهور هرچند راوی آن ثقه باشد. بسیاری آن را به حدیثی که فرد ثقه ای آن را روایت کرده و مفادش مخالف حدیثی است که منقول از راویان بسیاری است، تعریف کرده اند. برخی نیز گفته اند: حدیث شاذ حدیثی است که جز نزد تعدادی اندک ناشناخته است. عنوان شاذّ نزد فقها در بسیاری موارد بر حدیثی اطلاق می شود که فقها به مفاد آن عمل نکرده اند؛ هرچند صحیح و بدون معارض باشد.
کاربرد حدیث شاذ
در صورت تعارض بین مفاد حدیث مشهور و حدیث شاذ، حدیث مشهور مقدم می شود

پیشنهاد کاربران

بپرس