راست خواهی نظر حرام بود
برچنین روی و باز بر دگری.
سعدی.
بر آنکس بود زندگانی حرام که او را نماند پس از مرگ نام.
امیرخسرو.
- حرامش باد ؛ بر او گوارا مباد ( نفرین است ) : اگر نظر به دو عالم کند حرامش باد
که از صفای درون با یکی نظر دارد.
سعدی.
نظر بروی تو انداختن حرامش بادکه جز تو در همه عالم کسی دگر دارد.
سعدی.