حر ریاحی

لغت نامه دهخدا

حر ریاحی. [ ح ُرْ رِ ] ( اِخ ) رجوع به حربن یزید ریاحی شود.

دانشنامه عمومی

حر ریاحی (شوش). حُر یا خلف حیدر از دودمان ال کثیر شهری از توابع شهرستان شوش در استان خوزستان است و بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۰، جمعیت آن، ۹٬۱۷۷ نفر ( ۲٬۵۱۳ خانوار ) بوده است. [ ۴]
نام پیشین این شهر، آبادی خلف الحیدر بعد از انقلاب به بیت چریم شناخته شد. حر از توابع شهرستان شوش در حاشیه رودخانه دز واقع است.
شبیه خوانی بیت چریم در شهر حر از قدیمی ترین شبیه خوانی های استان خوزستان است که قدمتی با بیش از ۲ قرن دارد. «شیخ غافل» از شخصیت هایی بود که اقدام به معرفی و راه اندازی شبیه خوانی کرد. او در سفری به همراه یکی از روحانیون منطقه بیت چریم به عراق داشت ( در ۱۲۲۴ هجری قمری مصادف با ۱۱۸۱ هجری خورشیدی ) آئین شبیه خوانی را در شهر «حله» دید. شیخ غافل مجذوب این مراسم شد و با دقت آن را از اول تا پایان نظاره گر بود. پس از اتمام شبیه خوانی تصمیم گرفت که همین مراسم را برای مردم دیار خودش اجرا کند. به گفته ریش سفیدان این محل، ابتدا این مراسم توسط «شیخ فرحان»، «شیخ غافل» و «شیخ فارس فرزند شیخ سالم» از قبیله آل کثیر تیره ( بیت چریم ) بر پا می شد. [ ۵]
حدیث صنوبر دختری که در سن ۹ سالگی در مسابقات جهانی نقاشی در بلاروس شرکت کرد و توانست عنوان قهرمانی را کسب بکند. او که در کانون پرورش فکری شهرستان شوش آموزش می دید حدود یک سال بعد از ترک نقاشی از برگزیده شدن نقاشی اش تحت عنوان لالایی مادری باخبر شد. [ ۶]
[ ۷]
عکس حر ریاحی (شوش)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

حُرّ ریاحی ( ـ ۶۱ق)
مقبره حُرّ
(نام کامل: حرّ بن یزید بن ناجیه تمیمی ریاحی) از شهدای کربلا در روز عاشورا. در خاندانی با فضیلت که به شجاعت و جوانمردی و بزرگ منشی شهره بود، پرورش یافت. از بزرگان کوفه بود. عبیدالله بن زیاد او را به فرماندهی سپاهی هزار نفری برگماشت و برای بستن راه برروی امام حسین (ع) به وی مأموریت داد. وی در محلی به نام ذوحُسَم راه را به روی امام بست و مانع حرکت ایشان به کوفه یا حجاز شد. عمر بن سعد او را فرماندۀ بخشی از سپاه خود ساخت امّا وی، چون با خویشتن خلوت کرد و دشمنان امام را نیز در قتل و آزار وی مصمّم و جدّی یافت، درمیان دو انتخاب بزرگ، بالاخره پیوستن به امام و فداکاری و جهاد در راه او را برگزید و به حضور امام رفت و صورت بر زمین سایید و از امام تقاضای عفو کرد. مورد تفقد امام قرار گرفت و توبه اش پذیرفته شد. به درخواست خود و با اجازۀ امام عازم میدان جنگ شد و پس از موعظۀ لشکریان عمر سعد، با آنان جنگید و بالاخره به شهادت رسید. امام بعد از شهادت بر سر بالین وی حاضر شد و از او تمجید کرد. گفته اند که گروهی از خویشان حرّ از قبیلۀ بنی تمیم جسدش را به محلی که در ۷کیلومتری غرب کربلا واقع است، برده و در آن جا دفن کردند. بر فراز مدفن او گنبدی بنا شده است. این بقعه توسط شاه اسماعیل (یا شاه عباس) صفوی تجدید بنا و نوسازی شده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس