حسادت عایشه

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] حسادت از آن دسته رذائل اخلاقی بشمار می رود که در دین و شریعت اسلامی به شدت مورد نکوهش واقع شده است. حسادت و تکبر بود که ابلیس را به نافرمانی از امر خداوند کشاند و موجب کفر وی شد. بروز حسادت در شخصیتهای تاریخی می تواند بازتاب اجتماعی خاصی را دنبال کند و نیز روشن کننده بسیاری از حقائق شود. در این مقاله به این صفت رذیله در شخصیتی می پردازیم که در چند فتنه نقش اصلی را بازی کرده و حسادتهای او نفاق را در دلش بارور نموده، یعنی عایشه دختر ابوبکر. برخی با جانب داری از عایشه در فتنه ها، او را مجتهدی دانسته اند که به علم خود عمل کرده و احتمال خطاء را در وی نفی نکرده اند؛ اما با شناخت مقداری از کردارش به این نتیجه می رسیم که او اساسا با تصمیمات احساسی خود در برابر حق ایستادگی و مخالفت می کرده.
عایشه دختر ابوبکر چنین زندگانی پر ماجرائی در دوران حضور پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) داشت و بعد از آن حضرت از بزرگترین فتنه گرانی شد که سیاستهای ضد ولایت را رهبری می کرد. فتنه جمل از بزرگترین معضلاتی بود که با حضور او به نبردی خونین تبدیل شد و مصیبتی بر دامن جامعه اسلامی نشاند. کردار و حسادتهای عایشه مقدمه ای برای شناخت اعمال وی در فتنه جمل است.
عناوین مرتبط
منشأ حسادت؛ آثار حسادت؛ مصحف عایشه بنت ابی بکر.

پیشنهاد کاربران

بپرس