حسین مرتضاییان آبکنار. حسین مرتضائیان آبکنار (تهران 5 اسفند 1345ش- )
داستان نویس، فیلم نامه نویس و مدرس دانشگاه_هنر. پس از پایان تحصیلات متوسطه به دانشگاه_تهران راه یافت و در رشته یهنرهای دراماتیک (گرایش طراحی صحنه) از دانشکده هنرهای زیبای این دانشگاه فارغ التحصیل شد. از اواخر دهه ی 1360، در کلاس های سیروس_طاهباز در کانون_پرورش_فکری_کودکان_و_نوجوانان و کمی بعدتر، در کارگاه داستان نویسی هوشنگ_گلشیری حضور یافت. طی سال های 1377 و 1378، به عنوان عضو هیات تحریریه ی ماهنامه ی کارنامه فعالیت داشت و طی سال های بعد، علاوه بر تدریسِ داستان نویسی در دانشگاه هنر، کلاس های متعددی نیز با عنوانِ نویسندگی خلاق در مراکز فرهنگیخصوصی مثل موسسه ی «کارنامه»،نشر «ققنوس» و نشر «چشمه» برگزار کرد. با دریافت بورسیه ی دوره ی تحصیلات تکمیلی دانشگاه_هاروارد،او از سال 2013 در بوستون امریکا زندگی می کند.
مرتضائیان آبکنار در سال 1386 برای رمانعقرب روی پله های راه آهن اندیمشک یا از این قطار خون می چکه قربان (به عنوان رمان اول یا متفاوت سال)، برنده ی جوایز «انجمن واو،» «مهرگان ادب» (هشتمین دوره) و «هوشنگ گلشیری» (هفتمین دوره) شده است. آثار او تاکنون به زبان های فرانسه، آلمانی، کردی و انگلیسی ترجمه شده اند. از مرتضائیانیک کتابِ پژوهشی نیز در زمینه ی ادبیات دوره ی قاجاریه منتشر شده که در بخش کتاب شناسی همین مقاله به آن اشاره می شود. در کارنامه ی هنری او، چند فیلم نامه ی سینمایی نیز دیده می شود که معروف ترین آنها ،کسی از گربه های ایرانی خبر ندارد، ساخته ی بهمن_قبادی،است.
آبکنار در رمان عقرب...به جای تمرکز بر شخصیت پردازی با ساختن و پرداختن موقعیت هایی ویژه در جنگ، یک رمان مطلقاً ضد جنگ را پدید آورده که با مخاطبشبا صراحت درباره ی جنگ حرف می زند. در این داستان، با سربازی به نام مرتضی هدایتی آشنا می شویم که فقط می خواهد زنده بماند و خود را به سلامت به خانه برساند، اما در آشفتگی روزهای پایانی جنگ، زندگی او هم مانند زندگی هزاران نفر دیگر از هم نسلانش به یک تصادف بند است. از ویژگی های مهم سبکی این رمان، می توان به روایت غیر خطی و تغییرهای زاویه دید روایت اشاره کرد.
کتاب شناسی: کنسرت تارهای ممنوعه (مجموعه داستان-آگه، 1378)؛عطر فرانسوی(مجموعه داستان-قصه، 1382)؛عقرب روی پله های راه آهن اندیمشک یا از این قطار خون می چکد قربان (رمان- نی، 1385)؛این نامها را به خاطر بسپارید (گردآوری مجموعه داستان- نی، 1386)؛ معرفی و بررسی آثار داستانی و نمایشی از 1250 تا 1300 شمسی (پژوهش ادبی-فرهنگستان زبان و ادب فارسی، 1387)؛ همشاگردی ها 1 (گردآوری داستان کوتاه هایکارگاه داستان نویسی حسین مرتضائیان آبکنار- پاریس: ناکجا، 2012)؛همشاگردی ها 2 (گردآوری داستان کوتاه هایکارگاه داستان نویسی حسین مرتضائیان آبکنار- پاریس: ناکجا، 2012)؛همشاگردی ها 3 (گردآوری داستان کوتاه هایکارگاه داستان نویسی حسین مرتضائیان آبکنار- پاریس: ناکجا، 2012).
منابع:
روزنمای ادبیات امروز ایران 1396؛ پژوهش و تدوین: محمد ولیزاده؛ تهران: انتشارات بامداد نو؛ چاپ اول: 1395 http://yon.ir/rFUEy http://yon.ir/4uTSx http://yon.ir/RYQWs
داستان نویس، فیلم نامه نویس و مدرس دانشگاه_هنر. پس از پایان تحصیلات متوسطه به دانشگاه_تهران راه یافت و در رشته یهنرهای دراماتیک (گرایش طراحی صحنه) از دانشکده هنرهای زیبای این دانشگاه فارغ التحصیل شد. از اواخر دهه ی 1360، در کلاس های سیروس_طاهباز در کانون_پرورش_فکری_کودکان_و_نوجوانان و کمی بعدتر، در کارگاه داستان نویسی هوشنگ_گلشیری حضور یافت. طی سال های 1377 و 1378، به عنوان عضو هیات تحریریه ی ماهنامه ی کارنامه فعالیت داشت و طی سال های بعد، علاوه بر تدریسِ داستان نویسی در دانشگاه هنر، کلاس های متعددی نیز با عنوانِ نویسندگی خلاق در مراکز فرهنگیخصوصی مثل موسسه ی «کارنامه»،نشر «ققنوس» و نشر «چشمه» برگزار کرد. با دریافت بورسیه ی دوره ی تحصیلات تکمیلی دانشگاه_هاروارد،او از سال 2013 در بوستون امریکا زندگی می کند.
مرتضائیان آبکنار در سال 1386 برای رمانعقرب روی پله های راه آهن اندیمشک یا از این قطار خون می چکه قربان (به عنوان رمان اول یا متفاوت سال)، برنده ی جوایز «انجمن واو،» «مهرگان ادب» (هشتمین دوره) و «هوشنگ گلشیری» (هفتمین دوره) شده است. آثار او تاکنون به زبان های فرانسه، آلمانی، کردی و انگلیسی ترجمه شده اند. از مرتضائیانیک کتابِ پژوهشی نیز در زمینه ی ادبیات دوره ی قاجاریه منتشر شده که در بخش کتاب شناسی همین مقاله به آن اشاره می شود. در کارنامه ی هنری او، چند فیلم نامه ی سینمایی نیز دیده می شود که معروف ترین آنها ،کسی از گربه های ایرانی خبر ندارد، ساخته ی بهمن_قبادی،است.
آبکنار در رمان عقرب...به جای تمرکز بر شخصیت پردازی با ساختن و پرداختن موقعیت هایی ویژه در جنگ، یک رمان مطلقاً ضد جنگ را پدید آورده که با مخاطبشبا صراحت درباره ی جنگ حرف می زند. در این داستان، با سربازی به نام مرتضی هدایتی آشنا می شویم که فقط می خواهد زنده بماند و خود را به سلامت به خانه برساند، اما در آشفتگی روزهای پایانی جنگ، زندگی او هم مانند زندگی هزاران نفر دیگر از هم نسلانش به یک تصادف بند است. از ویژگی های مهم سبکی این رمان، می توان به روایت غیر خطی و تغییرهای زاویه دید روایت اشاره کرد.
کتاب شناسی: کنسرت تارهای ممنوعه (مجموعه داستان-آگه، 1378)؛عطر فرانسوی(مجموعه داستان-قصه، 1382)؛عقرب روی پله های راه آهن اندیمشک یا از این قطار خون می چکد قربان (رمان- نی، 1385)؛این نامها را به خاطر بسپارید (گردآوری مجموعه داستان- نی، 1386)؛ معرفی و بررسی آثار داستانی و نمایشی از 1250 تا 1300 شمسی (پژوهش ادبی-فرهنگستان زبان و ادب فارسی، 1387)؛ همشاگردی ها 1 (گردآوری داستان کوتاه هایکارگاه داستان نویسی حسین مرتضائیان آبکنار- پاریس: ناکجا، 2012)؛همشاگردی ها 2 (گردآوری داستان کوتاه هایکارگاه داستان نویسی حسین مرتضائیان آبکنار- پاریس: ناکجا، 2012)؛همشاگردی ها 3 (گردآوری داستان کوتاه هایکارگاه داستان نویسی حسین مرتضائیان آبکنار- پاریس: ناکجا، 2012).
منابع:
روزنمای ادبیات امروز ایران 1396؛ پژوهش و تدوین: محمد ولیزاده؛ تهران: انتشارات بامداد نو؛ چاپ اول: 1395 http://yon.ir/rFUEy http://yon.ir/4uTSx http://yon.ir/RYQWs
wikijoo: حسین_مرتضاییان_آبکنار