( حق الوکالة ) حق الوکالة. [ ح َق ْ قُل ْ وَ ل َ ] ( ع اِ مرکب ) اجرت و مزد که در مقابل کار وکیل ، موکل او بدو دهد و مبلغ آن تابع قرارداد موکل و وکیل است و در صورت عدم قرارداد حق متعارف مناط است.
فرهنگ فارسی
( اسم ) وجهی که وکیل دادگستری در مقابل وظیفه ای که انجام میدهد از موکل خود دریافت می کند . اجرت و مزد که در مقابل کار وکیل موکل او بدو دهد
فرهنگ عمید
پولی که وکیل برای کاری که انجام می دهد از موکل خود میگیرد.
