حلی جعفر بن حسن

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] شیخ نجم الدین جعفر بن الحسن بن یحیى بن سعید هذلی حلی، معروف به محقق حلى در سال 602 هجرى قمرى در شهر تاریخى حله قدم به عرصۀ وجود گذارد.
او یکى از بزرگترین و نامورترین فقیهان عصر خویش است و داراى عظمت و اعتبار خاص در میان مجتهدان مى باشد، به حدى که وقتى کلمۀ «محقق» را بدون قرینه و نشانه اى در میان فقها ذکر مى کنند، شخصیت تحقیقى و علمى ایشان مورد نظر است.
محقق حلى از همان سنین کودکى به تحصیل مقدمات علوم متداول عصر خویش پرداخت. او ادبیات عرب را که زبان مادریش بود به خوبى فرا گرفت. هیئت و ریاضیات و منطق و کلام را به مقدار لازم آموخت و در تمام این رشته ها با توجه به هوش سرشار خود تبحر کامل یافت.
وى آنگاه فقه و اصول را پیش پدرش حسن بن یحیى آموخت و از محضر فقهاى مشهور حله، مانند ابن نما و سید فخار موسوى - شاگرد ابن إدریس حلى - بهره برد.
محقق در اوایل جوانى اشعارى چند سرود، ولى به سفارش پدرش آن را دنبال نکرد.
محقق حلى با یک واسطه شاگرد ابن زهره و ابن إدریس حلى است و استاد علامۀ حلى بوده است.

دانشنامه آزاد فارسی

حلّی، جعفر بن حسن
رجوع شود به:محقق حلی، جعفر بن حسن (حله ۶۰۲ـ ۶۷۶ق)

پیشنهاد کاربران

بپرس