حوض کوثر

[ویکی فقه]
"کوثر" بر وزن "فوعل" وصفی است که از "کثرت" گرفته شده و به معنای "خیر کثیر و فراوان" می باشد. گستره ی معنایی این واژه چنان وسیع و جامع است که مصادیق بی شماری از جمله "خیر بی نهایت" را نیز می تواند شامل شود.
مصادیق کوثر
برای واژه ی "کوثر" که در سوره مبارکه کوثر آمده است، در تفاسیر شیعه و تفاسیر سنی معانی بسیاری برای "کوثر" ذکر شده است که جملگی، از مصادیق همین خیر کثیر می باشند؛ مصادیقی چون:۱. حوض و نهر کوثر...، ۲. مقام شفاعت کبری در روز قیامت، ۳. نبوت، ۴. حکمت و علم، ۵. قرآن، ۶. کثرت اصحاب و پیروان، ۷. کثرت معجزات، ۸. کثرت علم و عمل، ۹. توحید و ابعاد آن، ۱۰. نعمت های خدا به پیامبر (ص) در دنیا و آخرت، ۱۱. نسل کثیر و ذریه فراوان که در گذر زمان باقی بمانند.
بهترین مصداق کوثر
بی تردید این فراوانی ذریه و باقی ماندن نسل پیامبر (صلی الله علیه وآله) از وجود دختر والا گهر ایشان، فاطمه ی زهرا (س) نشأت گرفته است. پس بارزترین مصداق "کوثر" وجود مبارک حضرت زهرا (س) می باشد. بیانگر این حقیقت و شاهد این واقعیت، شأن نزول و سیاق آیات سوره کوثر می باشد . آری وجود فاطمه (س) منبع خیر کثیر است که هم باعث ماندگاری رسالت پیامبر (ص) تا روز رستاخیز شده است و هم عامل جاودانگی نسل پاک او.
ارزیابی روایات حوض کوثر
...

[ویکی شیعه] حَوْض کوثر، یکی از جایگاه های قیامت است و بر اساس حدیث ثقلین و روایات دیگر، در روز قیامت، قرآن و اهل بیت(ع) در کنار این حوض بر پیامبر اکرم(ص) وارد می شوند و پیامبر(ص) با مؤمنان امت خویش در کنار آن حوض دیدار می کند. بنابر روایات شیعه و اهل سنّت، حضرت علی(ع) ساقی حوض یا ساقی کوثر است.
حوض واژه عربی است، به معنای محل جمع شدن آب یا جایی که برای نگهداری آب در زمین ساخته می شود و در منابع جدیدتر آن را به برکه و آبدان معنا کرده اند. واژه حوض با اضافه تشریفی به پیامبر (ص) حوضِ نبی، در بسیاری از منابع آمده است و نقل شده که رسول اکرم(ص) با مؤمنان امت خویش در کنار آن دیدار می کند.
واژه حوض و مشتقات آن در قرآن نیامده است؛ ولی برخی از مفسران واژه کوثر را در نخستین آیه سوره کوثر، همان حوض پیامبر(ص) می دانند که آب آن از شیر سفیدتر و از عسل گواراتر است.

نهری در بهشت. بنا بر برخی منابع روایی و تفسیری شیعه و اهل سنّت، پس از نزول سورۀ کوثر، رسول اسلام (ص) کوثر را نهری در بهشت دانستند که خداوند به ایشان وعده فرموده و در آن خیری کثیر است. تفسیرهای شیعی از آن به معنای کثرت ذریّۀ رسول اسلام (ص) از فاطمه زهرا (س) مراد کرده اند. بنا بر روایتی از رسول اسلام (ص)، کوثر نهری است که زیر عرش جاری است؛ آبش سفیدتر از شیر و شیرین تر از عسل، و خاکش مُشکی خوشبو است و هرکس که از آن بنوشد هرگز تشنه نخواهد شد. در روایت های شیعی، به روز قیامت امّت رسول اسلام (ص) بر کنارۀ این حوض گرد می آیند و پس از پدیدار شدن بیرق علی (ع)، حضرت رسول از ثقلین خود می پرسند و پس از شنیدن پاسخ امّت به تصدیق و اطاعت قرآن و مهرورزی به عترت، ایشان را به شادکامی به نوشیدن از حوض کوثر امر می کنند. در منابع روایی و تفسیری شیعه ساقی کوثر علی (ع) معرّفی شده است و حتّی برخی متفکران سنّی نیز بر این رأی هستند.