حیدر میرزا (پسر حمزه میرزا). حیدر میرزا صفوی فرزند شاهزاده حمزه میرزا فرزند شاه محمد خدابنده چهارمین پادشاه صفوی بود.
پس از سقوط تبریز در ۲۶ شهریور ۹۶۴ خ. ( ۱۷ سپتامبر ۱۵۸۵ /۹۹۳ هجری قمری ) ، حمزه میرزا با سپاه ده هزار نفری خود چند حمله شجاعانه به عثمانی کرد و یک ستون ارتش عثمانی را در حوالی خوی نابود ساخت. حمزه میرزا در دی ۹۶۴ تصمیم گرفت تبریز را آزاد کند به همین دلیل حملات متعددی به شهر کرد و تعداد زیادی از سربازان دشمن را به قتل رسانید. ولی به علت نداشتن سرداران لایق و توپخانهٔ مجهز نتوانست قلعهٔ تبریز را تسخیر کند. یک ماه بعد به نیروهای عثمانی در ساحل رود ارس حمله بردند و ضربات شدیدی به قوای عثمانی وارد ساختند.
فرهاد پاشا بی درنگ نیروی کمکی به تبریز فرستاد و به سرداران قزلباش پیغام داد که ادامه جنگ به نفع و صلاح ایرانیان نبوده و بهتر است راضی به صلح شوند. زیرا سلطان عثمانی از اختلافات میان آنان به خوبی آگاه است. پس از چندی نامه ای نیز برای حمزه میرزا فرستاد و به وی پیشنهاد کرد درصورتیکه ایرانیان از تصرفات عثمانی چشم بپوشند، و یکی از شاهزادگان صفوی را به عنوان گروگان به باب عالی بفرستد، او سعی خواهد کرد سلطان عثمانی را به انعقاد معاهدهٔ صلح راضی کند و احتمال دارد سلطان هم تبریز را به آن شاهزاده ببخشد. حمزه میرزا این پیشنهاد را با نظر موافق تلقی کرد و قرار شد حیدر میرزا فرزند خردسال وی به همراهی یک سفیر عالی مقام به دربار عثمانی اعزام گردد. [ ۱]
با مرگ حمزه میرزا این اقدام به تعویق افتاد و با به سلطنت رسیدن شاه عباس حیدر میرزا با شاه محمد خدابنده و سایر شاهزادگان در ۱۵ محرم ۹۹۶ ( ۱۵۸۷ میلادی ) به قلعه الموت و سپس در جمادی الثانی ۹۹۷ ( ۱۵۸۹ میلادی ) به قلعه ورامین فرستاده شدند. [ ۲] [ ۳] چون حیدر میرزا شرط مصالحه با عثمانی بود حیدر میرزا در شعبان ۹۹۷ ( ۱۵۸۹ میلادی ) از قزوین به استانبول فرستاده شد و در صفر ۹۹۸ وارد استانبول شد. [ ۴] حیدر میرزا تا سال ۱۰۰۵ قمری ( ۱۵۹۶ میلادی ) در استانبول می زیست و در آن سال به مرض طاعون درگذشت و مرگ او مایهٔ خرسندی دربار ایران که از داشتن گروگان نزد دولت عثمانی ناراحت بود، گردید. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپس از سقوط تبریز در ۲۶ شهریور ۹۶۴ خ. ( ۱۷ سپتامبر ۱۵۸۵ /۹۹۳ هجری قمری ) ، حمزه میرزا با سپاه ده هزار نفری خود چند حمله شجاعانه به عثمانی کرد و یک ستون ارتش عثمانی را در حوالی خوی نابود ساخت. حمزه میرزا در دی ۹۶۴ تصمیم گرفت تبریز را آزاد کند به همین دلیل حملات متعددی به شهر کرد و تعداد زیادی از سربازان دشمن را به قتل رسانید. ولی به علت نداشتن سرداران لایق و توپخانهٔ مجهز نتوانست قلعهٔ تبریز را تسخیر کند. یک ماه بعد به نیروهای عثمانی در ساحل رود ارس حمله بردند و ضربات شدیدی به قوای عثمانی وارد ساختند.
فرهاد پاشا بی درنگ نیروی کمکی به تبریز فرستاد و به سرداران قزلباش پیغام داد که ادامه جنگ به نفع و صلاح ایرانیان نبوده و بهتر است راضی به صلح شوند. زیرا سلطان عثمانی از اختلافات میان آنان به خوبی آگاه است. پس از چندی نامه ای نیز برای حمزه میرزا فرستاد و به وی پیشنهاد کرد درصورتیکه ایرانیان از تصرفات عثمانی چشم بپوشند، و یکی از شاهزادگان صفوی را به عنوان گروگان به باب عالی بفرستد، او سعی خواهد کرد سلطان عثمانی را به انعقاد معاهدهٔ صلح راضی کند و احتمال دارد سلطان هم تبریز را به آن شاهزاده ببخشد. حمزه میرزا این پیشنهاد را با نظر موافق تلقی کرد و قرار شد حیدر میرزا فرزند خردسال وی به همراهی یک سفیر عالی مقام به دربار عثمانی اعزام گردد. [ ۱]
با مرگ حمزه میرزا این اقدام به تعویق افتاد و با به سلطنت رسیدن شاه عباس حیدر میرزا با شاه محمد خدابنده و سایر شاهزادگان در ۱۵ محرم ۹۹۶ ( ۱۵۸۷ میلادی ) به قلعه الموت و سپس در جمادی الثانی ۹۹۷ ( ۱۵۸۹ میلادی ) به قلعه ورامین فرستاده شدند. [ ۲] [ ۳] چون حیدر میرزا شرط مصالحه با عثمانی بود حیدر میرزا در شعبان ۹۹۷ ( ۱۵۸۹ میلادی ) از قزوین به استانبول فرستاده شد و در صفر ۹۹۸ وارد استانبول شد. [ ۴] حیدر میرزا تا سال ۱۰۰۵ قمری ( ۱۵۹۶ میلادی ) در استانبول می زیست و در آن سال به مرض طاعون درگذشت و مرگ او مایهٔ خرسندی دربار ایران که از داشتن گروگان نزد دولت عثمانی ناراحت بود، گردید. [ ۵]
